Translate

dinsdag 1 mei 2012

Sweet Sixteen

Zaterdag werd ze 16.  Ongelooflijk, dat je jongste kind al 16 wordt! Het is een cliché, maar oh zo waar: het vliegt voorbij!
Zelf vindt ze het een prachtige leeftijd: je bent dan natuurlijk echt kind-af. Je mag alcohol kopen, als je dat wil (wil ze gelukkig niet). Je mag brommer-rijden als je dat wilt (wil ze ook al niet). Kortom: het schijnt een hoop voordelen te hebben, maar ik geloof niet dat ze daar al op korte termijn gebruik van gaat maken ;)

Het keyboard dat ze wil, was er nog niet, maar er moesten toch wel wat cadeautjes gegeven kunnen worden. Oudste bedacht dat je van uitpakken altijd heel blij wordt, dus die pakte uit met een verrassingspakket. Middelste is wat minder van het uitdenken, maar die wilde wel financieel bijspringen. Zo kon er in elk geval een fatsoenlijke hoeveelheid pakjes aangeboden worden, inclusief een gescrapte kaart.


Oh, die verwachtingsvolle blik als er cadeautjes zijn! Die is toch niet heel anders dan op je -ikzegmaarwat- zesde...


Ze heeft zichzelf op het vervaardigen van nail-art gestort. Regelmatig vallen wij haast flauw van de nagellak-en acetonwalmen die uit haar kleine kamertje over de trap naar beneden rollen, maar de resultaten zijn verbluffend! Met passie oefent ze alle variaties die ze op internet kan vinden (lang leve you-tube!) en om de paar dagen is er een nieuwe creatie te bewonderen. 
Extra geweldig als je verjaardagskleurtjes met je cadeautje matchen  ;)

                                                                        
Ze heeft nog een passie. Al sinds ze jaren geleden voor het eerst de film onder ogen kreeg

 
is ze 'skellington-obsessed' zoals ze het zelf zegt. 
Extra leuk was dat ik deze Disney-pin voor haar verzameling had opgeduikeld op E-bay.

Die had ze niet verwacht en de verrassing en blijdschap waren daarom dubbel groot. Geluk zit in hele kleine pakjes, niet waar?

En dan het klapstuk van de dag. Twee dagen voor haar verjaardag meldde ze blijmoedig dat ze het wel héél leuk zou vinden om een JackSkellingtontaart te krijgen. Of ik zoiets misschien kon maken? 

Nou kijk, geef mij maar zo'n uitdaging! Tuurlijk kind, moet mogelijk zijn. Zo'n ingewikkeld figuurtje is het nou ook weer niet hè? Dus surfte ik een recept en een spoedcursus taart-decoreren bij elkaar en toog naar de winkel voor de ingrediënten en naar de buuf voor tips en gereedschapjes. 
Uiteindelijk rolde er een zeer smakelijke chocoladetaart uit, waar ik zelf bijzonder trots op was! Het recept wordt vast vaker gebruikt: zeer chocoladig, zeer vullend en zeer calorie-rijk. Op en top een verjaardagstaart 

 

Het laatste cadeautje zit nog in op de pen. Alweer dankzij het www, kwam ik aan een linkje waar je plaatjes om kunt laten zetten in haak, borduur- of breipatroontjes. De verleiding was te groot om er niet aan toe te geven en ik laadde hetzelfde kopje van Jack op om er een inbreipatroontje van te laten maken voor een sjaal. De breitechniek ben ik nog niet verleerd, maar ruim anderhalve meter met aan beide uiteinden een ingebreid skelettenhoofd was toch wat meer werk dan gedacht. Vandaar dat op dat resultaat nog heel even gewacht moet worden. 
Maar alleen al de belofte (en de aanblik van de Jack-sjaal-in-wording) was voldoende om de jarige een gelukzalige glimlach te ontlokken. 
Haar verjaardag kon niet meer stuk. Zestien worden is geweldig!