Koud

En eindelijk is het koud! 

Nadat ik serieus nadacht over het beginnen van een Ark in de achtertuin (niet omdat ik die Maya-kalender zo serieus nam, maar geef toe dat er een zondvloedachtige hoeveelheid regen viel), werd het dan toch eindelijk winter.

Koud man! 

In de tuin zag het er vanmorgen zo uit 

arm laatste (eerste?) roosje.....

geen idéé wat dit veroorzaakt heeft, maar mooi is 't wel...

Nog een paar van die nachtjes en we kunnen onze achtertuin uit schaatsen in plaats van varen (note to self: die bestelling planken bij de Gamma cancelen).      

'onze' ijsbaan, direct aan de achtertuin grenzend

Ik dank mijn goede ingeving vorig jaar om meteen na het schaatsseizoen (dwz ruim vóór het opbergen van de ijzers) ze eens te laten slijpen. 

Die liggen dus al op scherp, ha! Wij zijn er klaar voor :)

Alhoewel.....

Er lag nog een achterstallig klusje. 

Voor de verjaardag van Jongste, was ik enthousiast begonnen aan een sjaal met haar lievelingsfiguurtje. Door te weinig wol/te weinig tijd/ te tijdrovend motief kwam het ding beslist niet voor haar verjaardag af. Nou ja, er waren cadeautjes genoeg, dus ze hield het tegoed. 

Blijmoedig nam ik hem mee op zomervakantie, om aldaar onder de franse zon (bij een geriefelijk temperatuurtje van 30 graden) hem rustig af te breien. Dat lukte, maar daarna moest hij nog afgewerkt worden. En daar kwam een beetje de klad in....

Weken Máánden heeft de arme ziel in de breitas op de bodem van de kast gebivakkeerd. Af en toe hintte Jongste wel eens dat ik het toch nog wel af zou maken? Tuuuuurlijk kind, doe ik echt!! *spuugde tussen vingers door* 

En ik was het ook echt van plan hoor, ECHT! Maar op de een of andere manier was er altijd weer iets anders wat voor ging. (En eerlijkheidshalve is afwerken nou niet direct het leukste klusje...*zucht*.)

Maar toen gisteren de temperatuur gevoelig daalde, besloot ik dat het tijd was om mezelf eens bij de kladden te pakken, er eens rustig voor te gaan zitten en het verdraaide ding AF TE MAKEN!

Er moest alleen een voerinkje tegenaan en er moesten een paar kwastjes aan de onderkanten. 

lees: 22 kwastjes aan elke kant!

ik kreeg uiteraard hulp. Het test-team stond te trappelen
om te kijken hoe het met de warmte-afgifte stond.... 

Maar het lukte! En het resultaat mag er zijn - naar mijn bescheiden mening  ;)

Niks te vroeg trouwens, het kind zal hem hard nodig hebben......