Pure winst

Ik probeer de hele dag met moeite om weer in het gareel te komen, na een heerlijk scrapweekend, georganiseerd door de hartelijke dames van de Scrapheap.
Net als vorig jaar togen Schoonzus, Vriendin en Vriendin-van-Schoonzus  en ik vrijdagmiddag bepakt en bezakt naar het zonnige Zuiden (dat bleek deze dagen verrassend dichtbij met deze temperatuur), naar Dongen.
Daar brachten we twee dagen en nachten door met een stuk of dertig andere scrap-maniakken creatievelingen en hadden het  zo geweldig naar onze zin!!

Aan lange tafels werd de hele dag/avond/nacht geverfd, gestempeld, gekleurd, gesneden, geplakt en gescrapt, dat het een lieve lust was. Overal inspiratie en vrolijke gesprekken en altijd wel een helpende hand bij acute scrapdementie, of antwoord op alle 'hoe-doe-je-dat???-jes'. En ondertussen werd er vreselijk gegiebeld en gekwetterd. We leken wel een stel tieners op schoolreisje (to say the least)  ;)

Om enige vorm van verveling pertinent de kop in te drukken, hadden de dames van de organisatie (ik noem ze voor het gemak Carla en Franca) bingo's georganiseerd met hele leuke cadeautjes uit de winkel. Danig begeerd, wat de spanning van het spel knap opvoerde!
De vreugde werd verder verhoogd doordat Vriendin van Schoonzus erachter kwam dat je het héle kaartje goed moest bestuderen op  genoemde cijfertjes, omdat die niet allemaal netjes op volgorde bleken te  staan. Nou moe, is me dat wat?


Ook werd er een cadeautjesspel gespeeld, waarvoor we allemaal zelf een cadeautje aan hadden moeten leveren. Cadeautjes werden volgens een zeer wisselvallig patroon weggegeven, uitgepakt, terug gevorderd of ronduit geroofd.
Hilariteit ten top! Vooral toen bleek dat sommige pakjes nog het meest geliefd waren vanwege hun inpakpapier (wat erbij moet blijven zitten!).
Vreselijk gelachen!

We maakten een puinhoop op tafel, we genoten buiten in de zon met koffie of iets lekkers, we aten teveel en we snoepten nog meer, gingen te laat naar bed en we waren zeer vroeg weer present, om maar geen minuut te verspillen van het hele weekend. Afmattend, maar zoooo leuk :)

Uiteindelijk maakte ik zo'n zooi op tafel dat voor het feitelijke scrappen nog maar 20 vierkante centimeter over schoot ;) 

Er was van tevoren ook een wedstrijd uitgeschreven: "Maak een layout in Hollywood-stijl, met een glamourfoto van jezelf."
Toe maar! Ik heb al niet zoveel met die Hollywood-stijl (want wat is dat eigenlijk??), maar een glamourfoto? Van mij??

Eh ja...............Mission Impossible!

Maar ja, bij de wedstrijd vabnvorig jaar was ik tweede geworden en dus voelde ik me aan mijn stand verplicht om weer een serieuze poging te doen. Dat, en ik wilde natuurlijk niet dat eventueel Schoonzus of Vriendin met de prijzen aan de haal zouden gaan ;)
 Die waren vorig jaar ook in de prijzen gevallen en dus eveneens zeer gemotiveerd BloedFanatiek! Wie zegt dat scrappen ontspannend is???



Dus. Dwaalde ik rond op internet om een beetje de sfeer te pakken te krijgen en vormde een soort van een ideetje. Vervolgens probeerde ik een dag lang kapsels en make-up uit, met een beetje dittem

als beoogd resultaat.

Tja, wat zal ik zeggen. Sommige dingen IN je hoofd zijn volkomen duidelijk en helder , maar eenmaal uit je hoofd ziet het er opeens heel anders uit.

Toen ik na de eerste sessie beneden kwam en me voorzichtig vertoonde aan Jongste, kreeg ik het hartverwarmende commentaar: "Hû, dat ziet er écht eng uit!"

Fijn. 

Jottem. 

Zucht. 

Hoewel Oudste het dan wel weer mee vond vallen, was ik zelf eigenlijk ook niet helemaal tevreden. Oordeel gerust  even voor jezelf 

Hû, echt eng!

Zo, iedereen weer uitgelachen? Than it's back to the drawingboard, folks.

Voor poging 2 gooide ik het over een heel andere boeg. Een beetje artistiekeriger. Helaas houdt 'artistiek' geen rekening met toenemende kippigheid, zodat ik vloekend en foeterend dan tóch maar hulp inriep van Oudste (en God weet hoe een hékel ik heb aan op m'n vingers gekeken worden over iets waar ik zelf nog niet helemaal zeker van ben, grrrrrr), maar die *PIEP* eyeliner en die *PIEP* valse wimpers kreeg ik zelf no way op de goede plek. 

Oudste meldde bemoedigend dat het haar ook moeite had gekost de eerste keren, maar dat je het vanzelf in de vingers kreeg na oefening. Toen ik fijntjes meldde dat m'n vingers goed genoeg waren voor die precisie-werkjes, maar dat ik zonder bril inmiddels écht geen bal meer zie, hield ze beduusd haar mond.
 Yeah, right, welcome to the Old Age.

Anywayz, dit was het resultaat van take 2 mensen:

Hm. 

Wel leuk, maar ik vond het opeens niet zo heel erg Hollywood-achtig.

Ik rukte kribbig de hele zooi eraf, sopte het getergde oog weer schoon en kroop zuchtend achter de pc. Op zoek naar enen glamourfoto van mij.

Ik zei het toch al: Mission Impossible. 

Uiteindelijk vond ik er eentje (let wel, ééntje), die ik nog een beetje geschikt achtte: 

Buurvrouw en ik tijdens een bezoek aan Madame Tussauds , mét de jurken van Jennifer Lopez aan ;)

Die foto verbouwde ik een beetje en ging er toen als de gesmeerde bliksem mee aan de gang, want ik had toen nog maar anderhalve dag over om ermee te scrappen. En ik ben zo'n slome Sukkelaar.

Zoals gezegd, Schoonzus en Vriendin bleken minstens zo vastberaden en kwamen vrijdag met fantastische kunstwerken op de proppen. Geduchte concurrentie mensen!

Maar eerlijk is eerlijk, ook weer zulke ontzettend leuke layouts, dat ik ze wel moest bewonderen.

Vrijdagavond leverde iedereen die meedeed  haar layout in, en deze werden tentoongesteld om het hele weekend bewonderd te worden (en stiekempjes beoordeeld door de jury).

Er waren veel leuke uitwerkingen en ook behoorlijk divers, ondanks of misschien wel dankzij het moeilijke thema. Blij dat ik geen jury hoefde te zijn!

Zondagmiddag werd de prijsuitreiking bekend gemaakt. En tot haar eigen stomme verbazing werd Vriendin aangewezen als nummer 1!  Zeer terecht verdiend in onze ogen , en wij glunderden dan ook zeer trots met haar mee. De eer van 'ons groepje' was gered, haha. 

Ze mocht zelf haar prijs uitkiezen van de prijzentafel.

Vervolgens werd nummer twee bekend gemaakt (iemand die ook hoog op mijn lijstje stond) en daarna nummer drie.

 En dat was ik! Ik was lichtelijk perplex, want er waren beslist meer hele mooie kunstwerken, dus ik had er totaal niet op gerekend. Maar even zo goed, mocht ik het applaus in ontvangst nemen en een prijs uitkiezen. 

Ik stond al met een mooie stempel in mijn hand blij te zijn, toen iemand van de toeschouwers een torentje vuile bekers van de tafel optilde en zei dat dat toch ook een hele mooie prijs was?

Torentje vuile bekers???!!?? Wat mijn vermoeide oog voor een stapeltje vuile doorzichtige plastic glazen gehouden had, bleek in werkelijkheid een toren PanPastels!!!  

Hoorde die ook bij de prijzen???? Ja hoor, meldde Carla doodleuk, dat is ook een prijs.

*open mond van verbijstering*

*dagend begrip*

 *vette grijns*  

Ha jongens toen wist ik het wel! Die dingen zijn prachtig, maar ook rete-duur. Dat heeft me tot nu toe ervan weerhouden om ze te kopen. En nu vielen ze me daar zomaar opeens in de schoot. En nog met z'n tienen tegelijk ook!!!! En ook nog eens in mijn favoriete kleuren!!!!!!!  (ik kom uitroeptekens tekort, ha!)

Hilariteit alom, vooral toen ik bekende wáárom ik ze pas in tweede instantie opgemerkt had. Eh ja, beetje kippig ja, zelfs met bril. Ik voel een tripje opticien aankomen...

Maar moejekijke:

Ik had een overweldigend Martina Churandy gevoel: Ik ben blij man, blij!

En toen Schoonzus ook nog de zesde plaats verdiende, (en we dus nét als vorig jaar wéér alledrie een prijs wonnen)  kon het feest helemaal niet meer op.

Pure winst was het. Zoals het hele weekend  :)

Oh, en die inzending van mij? Dit is 'm 

Zoals ik al zei, het kost me een beetje moeite weer in het gareel te komen  ;)