Jongste is een fanatieke bezoekster en gaat al een aantal jaren als haar favoriete voddenbaaltje: Sally - vriendinnetje van Jack Skellington.
Haar kostuum is inmiddels tot een behoorlijke graad van perfectie doorontwikkeld (applaus voor mij ;)) en het enige wat er nog echt aan ontbrak, was een levensechte Jack. Zoiets als dun deuze hiero
Afgelopen najaar kreeg ze een vriendje en -oh wat een geluk!!- die bleek wel bereid om in de huid van de Pumpkin King te kruipen en mee af te reizen naar het land van Fantasy en Cosplay.
Google dat gerust, ik moest het ook van de grond af aan leren, ha!
Google dat gerust, ik moest het ook van de grond af aan leren, ha!
Hartstikke leuk voor haar en de voorpret was al enorm. Maar........ er school toch een klein addertje onder het gras (die zoals wel vaker pleegt te gebeuren, meer formaatje tijgerpython bleek te hebben), want daar kwam het al:
"maham, zou jij voor hem het Jackkostuum willen maken? Zijn moeder kan namelijk totaal niet naaien."
Kopen is uiteraard geen optie want of veel te duur voor de studenten of ab-so-luut té lelijk!
Natuurlijk wilde ik dat wel, dus er werd een strijdplan gemaakt. Want het moest beslist niet zomaar in elkaar geflanst worden, maar zo echt mogelijk lijken. Ga d'r maar an staan.
Het begon met een patroon. Jack heeft een soort krijtstreep kostuum, met uitgerafelde achterpanden, die ook nog eens opkrullen/uitwaaieren.
 |
| Een paar voorbeeldjes van verschillende richtingen... |
En nou heb ik wel een handje patronenbladen en boekjes, maar laten dat nou allemaal damesmodelletjes zijn. Gut, hoe zou dat nou toch komen? ;) Dus mannenkostuums zaten niet direct in mijn naai-data-base
Ik ging op zoek en dit leek nog het meest in de buurt te komen:
Om het vooral niet te eenvoudig te maken, bleek het een historisch kostuum. Wat zoveel wil zeggen dat er alleen een naaibeschrijving bij zat in het Duits, Frans of Engels. Lolbroeken daar bij die Burda!
Jongste kreeg instructies om Vriendje de maat te nemen. (Ik bedoel maar , het is een beetje raar om bij je kakelverse schoonzoon met het meetlint richting kruis te schuiven om de binnenbeenlengte te bepalen, toch? Mooi werkje voor die meid.)
Vervolgens kon ik patronen gaan uittekenen, stof bestellen en de boel uitknippen en in elkaar zetten.Atelier DiMama werd geopend.
 |
| mán, wat ben ik ongelooflijk blij met die vorig jaar aangeschafte lockmachine!! |
Het moet gezegd, het liep redelijk voorspoedig, ondanks de Babylonische instructies. En na een poosje hadden we dit op de paspop hangen. (Ook al een vrouwenmodelletje *grinnik*)
Vriendje vroeg zich al even bezorgd af, of ik ook bórsten in zijn jasje ging naaien. :) :) :)
Nog weer later zaten de mouwen erin en het ijzerdraad in de punten
En met de broek erbij (eitje!) zag het er inmiddels zo uit.
 |
| ik was niet zo'n beetje trots op mij ;) |
Toen was de beurt aan de vlinderstrik van Jack, oftewel zijn Bat Bow Tie.
Weer dat internet op, voor een patroontje van een kopje voor de vleermuis. Ik heb wat af gesurft in die dagen..... Maar ook die lukte wonderwel.
Ijzerdraadjes in de punten vouwen en zo dat hij ook nog eens een beetje in model bleef 'staan' is weer eeen heel ander verhaal. Dat kostte bij elkaar meer dan twee uur, grrrrrrrrrrr. Eigenwijze rotdingen!
Maar ik won het gevecht, ha!
En toen kwam de echte uitdaging: die
Jongste legde maar een klein eisenpakket op tafel hoor *ahum*.
* het moest niet helemaal dicht zijn bij de mond, want Vriendje moest wel kunnen praten. En dan liefst zo, dat je zíjn mond kon zien bewegen.
* het moest niet zo rond als een bal worden, maar een beetje aansluiten zoals die in Disneyland (scroll effe naar boven voor een idee
* het moest wel helemaal netjes aansluiten aan de achterkant
* het moest ruimte bieden voor bril van Vriendje, anders zou hij blind als een mol zijn én koppijn krijgen
* de ogen moesten niet opgeschilderd of iets dergelijks, met een kijkgaatje, maar op ware grootte uitgeknipt met gaas erachter
* door het gaas mocht je onder geen beding Vriendjes eigen ogen/bril/gezicht zien.
* het moest wel een beetje tegen water kunnen, voor als het per ongeluk ging regenen.
Oh ja, en het mocht natuurlijk ook weer niet alles kosten. Arme studenten enzo.....
Ja. Nee. Natuurlijk. Ik snapte het. Ik snapte het volkómen!
Maar lag er vervolgens nog wel een paar uurtjes van wakker. Sjeeeeezzz!!
Allerlei plannen/scenario's/ideetjes tolden door mijn hoofd en werden ook weer afgewezen.
Uiteindelijk besloot ik als schedeldak een opengeknipte binnenstebuiten gekeerde plastic voetbal te gebruiken, daaroverheen een soort witte bivakmuts te maken van tricot, die te besmeren met vloeibare latex zodat er een flexibele (want moet over het hoofd te trekken zijn) maar toch stevige buitenkant zou ontstaan. En vervolgens uit die rubber laag de ogen en de mond te snijden en zwart gaas achter de ogen te plakken.
Mooi plan An! Mooi plan.
Deel 1 lukte goed: bal opengenknipt, grofweg in model en die op een piepschuim pruikenkop (mét Vriendjes bril op) gepoot.
Deel 2: bivakmuts in de vorm knippen en naaien liep ook voorspoedig
 |
| Ik, oh rund, ging het even passen om te kijken hoe het zat. Passen ging goed, kijken iets minder *grijns* |
Maar: goed uitgangspunt.
De volgende dag toog ik gezellig in de weer met de vloeibare latex. Maf spul. Het is net melk, maar dan wel een soort die naar ammoniak stinkt. Bwah!
Maar na drie laagjes zag het er mooi wel echt rubberig uit.
Helaas begon het tijdens het doordrogen ook een steeds meer rubberige kleur te krijgen. Ja ho effe!! Jack heeft een maanwitte bottenkop, geen gele-tanden variant!!
En het werd steeds erger, waardoor er uiteindelijk een soort kruising tussen een alien en Freddy Kruger over bleef
Gatverdamme!! Dat ding achtervolgt me straks in mijn dromen!!
Volgens de verkoper was het spul echter wel te verven en dus probeerde ik dat. Ik smeerde die hele
Hm, na een paar uur was hij goed droog en redelijk acceptabel gekleurd. Zou die dan toch nog goed komen? Ik probeerde hem voorzichtig van de piepschuimen kop af te trekken en............................
de stukken latexverf spróngen werkelijk om mijn oren!! Ik zal de bloemrijke, kleurige reactie mijnerzijds hier niet herhalen, maar het volstaat te zeggen dat ik 'not amused' was. Hmpf!
Back to the drawingboard folks.
Inmiddels liep ik aardig tegen de deadline aan. En was ik door mijn witte tricot heen. Middelste doneerde welwillend een oud t-shirt, waar precies nog één Skellington kop uit gehaald kon worden.
De hele laatste middag prutsten we verder aan het masker. Vriendje was inmiddels gearriveerd en hij heeft ettelijke keren gepast, maar uiteindelijk kwamen we tot de definitieve vorm. Zonder latex dan maar, want het zou toch een droge dag worden. Ter ondersteuning van de oogkassen en de mond gebruikte ik nog wat boekbinderslijm. Dat is tenminste spul waar ik mee kan werken!
De rest van de avond was voor het afmaken van mijn eigen gewaad, want ik wilde zelf ook nog een beetje meedoen ;)
En toen brak de zaterdag aan.
In eerste instantie rete-koud (9 graden), maar gelukkig brak tegen twaalven de zon door en werd het een heerlijke dag!
Jack kreeg ontzettend veel reacties (want is eigenlijk bekender dan Sally), maar beiden kregen ook minstens evenveel complimenten over hun outfit. En de fotografen struikelden soms bijna over elkaar om het stel voor hun lens te krijgen.
Ook waren er veel andere bezoekers die met ze op de foto wilden.
Kijk, dat was alle moeite dan weer meer dan waard. Ik barstte bijna uit mijn rozentakken van trots :)
 |
| dude with attitude |
 |
| Af en toe die kop af om te luchten en bijgewerkt te worden. |
 |
| Het hele vriendentroepje |
We hadden het geweldig, Vriendje vond het fantastisch en speelde zijn rol met verve, we hadden een warm weerzien met oude bekenden en volgende keer gaan we zeker weer!
Nu nog effe broeden op versie 2.0 van dat masker.....
