En wel zó dat ze gemakkelijk te pakken zijn, de goede kleur gemakkelijk te vinden is én dat ze ook nog een beetje handig mee te nemen zijn als er elders gescrapt wordt.
Voorwaar, geen simpel wensenlijstje.
Tja, dat zit er hier voorlopig niet in. Dat er voor die Mama een hobbykamertje vrij gaat komen. Hoezeer ik ook mijn best doe om een rótmoeder te zijn, ze willen het huis maar niet uit.....zucht......
maar dat vond ik dan weer een beetje onhandig om mee te nemen, een beetje te zwaar, een beetje te duur enz. enz.
En ik had het idee dat je dat ook zelf zou moeten kunnen maken. Dus.
Stukkie multiplex, een paar spijkertjes, dat moest niet zo'n probleem zijn. Alleen die richeltjes frezen, waar dan de inktpads in komen te hangen, dát was dan weer een beetje teveel van het goede. Daar bleef ik dus steken...
Tot ik op youtube dit filmpje tegen kwam: inkpad storage waar een hele handige dame met kartonnen dozen aan de slag gaat.
gaan branden!
Zij freest helemaal niks in, niks ingewikkeld gezaag, maar ze maakt gewoon steuntjes die ze tegen de zijwanden plakt en vervolgens 'plankjes' er op. Aha!
Ik ging een beetje meten en rekenen en tekenen
en snorde een paar restanten grijsbord op, want dat leek me dan net wat steviger dan die kartonnen doos van haar. En wat plakplastic, een stukje katoen, een lijmpistool en mes en liniaal.
En vervolgens ging ik een stief kwartiertje passen en meten en snijden
want ik wilde meteen twéé kastjes maken en die met een soort scharnier aan elkaar bevestigen. Zodat ze dichtgeklapt een soort koffertje zouden vormen. Dus toen lagen daar 4 zijpanelen, 2 achterwanden, 2 bodems en 2 dakjes.
Én nog eens 24 plankjes en 48 zijsteuntjes.
Ik zei toch dat het een stief kwartiertje kostte? Bovendien wilde ik het dan ook allemaal nog eens reisbestendig beplakt hebben en ook dat kostte het nodige denkwerk.
Maar toen kwam het leukste; het in elkaar lijmen.
En toen dat allemaal gedaan was (en ik diverse opgetrokken wenkbrauwen van huisgenoten genegeerd had), toen.....nou toen..... stond er DIT!
En verroest, het werkt nog allemaal ook ;) en alle 'Timmetjes' passen er in (én er is nog ruimte voor nieuwe aanschaf).
Hier een close-upje van de plankjes en hun steuntjes
en van het katoen, wat ik aan twee kanten als een soort scharnier tussen de twee dozen plakte.
En als-ie dan dicht is, dan ziet het er uit als een soort bovenmaatse Barbie-kast . Op de plek van de pijlen, maakte ik nog een sluiting vast (uit een houten Xenos-doosje gesloopt), zodat het ook nog dicht kan.
Wat zou Tim er nou van vinden?
