Translate

vrijdag 3 oktober 2014

Trip down memory lane.

Oudste gaat uit huis. Of feitelijk IS uit huis. Ze kreeg ineens de kans om in de grote stad op een etagewoninkje te huren en dat was wat ze al een hele tijd wilde.

Vanwege het plotselinge karakter, was er van georganiseerd verhuizen geen sprake! Op een maandagavond gingen Manlief en ik mee om te kijken, én een blik op het huurcontract te werpen. En voor we het wisten stonden we de eerste pogingen tot 'bewoonbaar maken' al uit te voeren.
De huurbaas heeft er tijden lang zéér korte termijnbewoners in gehad en dat was te zien! Het vuil droop er vanaf. Omdat ze er meteen in mocht, konden we er meteen volle bak tegenaan.
Inmiddels is er na veel puinruim/schrob/wit- en verfwerk een paleisje van gemaakt.

Maar dan wel een beetje kaal nog.... Aan klein spul had ze al het nodige verzameld de afgelopen jaren, maar de grote dingen moesten nu hals over kop aangeschaft. Bed, bank, wasmachine, vriezertje, kookplaat.
Er ontbrak nog wel zo hier en daar wat. Elke keer als we er heen gingen om te klussen, gingen er zoveel mogelijk losse dozen mee en intussen heeft ze al aardig wat daar.

Maar er bleef ook nog wel wat achter.....
Zo noem ik maar eens iets als kleding. Ze heeft intussen de helft van haar garderobe daar (nog niet alles want nog geen kasten. Die van thuis past daar niet), maar dan blijft er dus nog een helft over. Lees: hier.

En ik begrijp dat ze niet op twee plekken tegelijk kan ruimen (er ligt een ritje met het OV van minstens een uur tussen thuis en daaro, of eigenlijk moet ik zeggen tussen hiero en thuis), dus ik bedacht om bij te springen.
Het is namelijk zo dat we haar zolderkamertje niet rustig zo kunnen laten liggen (in treurige deplorabele half-afgebroken staat), want de aasgieren Lieve Gezusters staan te trappelen om te mogen verkassen.
Jongste heeft een ietepieterig klein kamertje (vrij liefdeloos omgedoopt tot Stikhok) en die zit te vlassen op een interne upgrade. Die gaat naar kamer van Middelste en Middelste mag dan naar zolder. Die heeft wat minder keus, want alleen in de weekenden thuis.

Er is hier in huis een chronisch ruimtegebrek, dus even een kamertje leeghalen en de boel elders stallen gaat niet lukken. Dat wordt dus een soort 'schuifkaas-verhaal', waarbij kasten, bureau's en bedden herverdeeld gaan worden over diverse eigenaren, huizen en kamers. Een tamelijk grote militaire operatie kan ik je vertellen!

Dus, die zolderkamer. Ik stroopte de mouwen maar eens op en toog naar boven, om te beginnen met het leeghalen van de rest van de kledingkast. Goeie genade!! Ik wist dat ze veel kleren heeft, maar zovéél? Het mens heeft verdorie méér kleding dan de Sjah-in  Sjah-es  vrouw van de Sjah van Perzië!
Allemaal op ingenieuze wijze in die arme kast weggewerkt. Er blééf uit komen  :(
Ik heb de hele boel uiteindelijk in drie reusachtige koffers geperst en in de garage opgeslagen. Pfew.

Vervolgens kon haar bed naar voren geschoven en kon ik eens goed bij de schuifkastjes onder het schuine dak, waar ze allerlei sentimentele zooi zaken van onschatbare waarde bewaart.  Oh nee wacht, onder het bed stonden ook nog talloze 'onder-het-bed-boxen' die ook een nader onderzoekje vereisten. Aangezien ze al jaren een tweepersoonsbedje had, bleek eronder  stiekemweg nog aardig wat verstopt te zitten.
Ik sleurde de stoffige bende naar voren (stofzuigen onder het bed is kennelijk uit de mode...) en keek eens.

Aaaaahhhhhhhh.......

toen was ik in-ene minstens tien jaar terug in de tijd.

Kijk nou wat ik vond:

DE BARBIES!!
 Mensen wat is daar mee gespeeld! Als er iets is wat hier in huize vandervee is stuk gespeeld, dan zijn dat wel die Barbies.
En dat bedoel ik dan tamelijk letterlijk



Tja, het zal niet de eerste kerel zijn die zijn kop verliest bij zoveel vrouwelijk schoon....



Jàrenlang kon het gebeuren dat ik in de woonkamer of elke willekeurige slaapkamer dit zootje op de grond uitgestort vond


want ze hadden echt kisten vol van dat spul! Dit is alleen Oudstes deel (of dat wat ze zich heeft toegeëigend ;))


Er was een behoorlijke voorliefde voor donkere Disneyprinsessen

(de echte stoere, tikkeltje geëmancipeerde tiepjes, zo achteraf beschouwd). Zo te zien heeft voormalig zeemeermin Ariël de kakelverse benen genomen, want daar vond ik alleen maar dit van terug



En deze kleine pukkies werden ook gekóesterd

Shelley's
Hadden een eigen kasteeltje, hemelbedje en koetsje. 


En weet je wat nou zo gek was? De laatste tijd wil m'n geheugen wel eens even vrij-af nemen (schijnt een hormonaal dingetje te zijn), maar toen ik al die popjes en kleding zo uit de kist zag komen, toen wist ik weer precies welke kleding bij wie hoorde en welke accessoires er bij zaten. En m'n handen herinnerden zich helemaal vanzelf hoe dít of dit jurkje precies zó om de heupen van die of gene bloterik geschoven moest worden. Ik kon het bijna met de ogen dicht.

Alle dames, kinders en hoofdlozen zijn weer netjes aangekleed in een nieuwe kist bij elkaar geschoven. Die kunnen ook in de garage wachten tot Oudste zelf de ruimte heeft om ze op te slaan, want natúúrlijk mogen ze niet weg!! (Van wie zou ze dat verzamelvirus toch hebben!?)



En toen vond ik ook nog een jaargangetje of  10 van dittem onder het bed



Achteraf nog een wonder dat dat plafond nooit op ons is neergedonderd! Maar goed, die zijn ook inmiddels uitgezocht en worden grotendeels gedoneerd aan de overblijfgroepen bij Zus haar kinders op school.


We komen er wel mensen, we komen er wel. Stapje voor stapje.


Begin alleen een beetje te vrezen voor wat dochter Twee en Drie nog allemaal weggefrommeld hebben in hun kamertjes......