Translate

zaterdag 31 augustus 2013

Aangenomen werk...

Onlangs bracht ik een bezoekje aan mijn plaatselijke hobbywinkel, samen met Oudste.
Ik ging voor een bepaalde template (sjabloon), maar stond algauw met een stapeltje in mijn handen en de vrijwel onmogelijke opdracht om te kiezen.

Ooooooooo, was ik maar rijk en niet zo knap, dan wist ik het wel! Niks kiezen, hups de hele lading in de kar gemikt en naar mijn gigantische scrap-atelier gereden.
Jaja, droom maar lekker verder!

Recently I payed my LSS a visit, accompanied by Eldest Daughter. I was looking for a specific template, but found myself pining over a pile of templates in my hands, just struggling which one to choose.
Ahhh, I wish I was rich instead of handsome! Than I'd know what to do! No choosing at all, just fling the whole pile in my shoppingcart and darting off to my gigantic scrap-room.
Yeah right, dream on girl!


Oudste stond het eens een poosje aan te kijken en de voor en tegens van elke eventuele aanschaf aan te horen en braaf te knikken en mee te denken.
Maar kennelijk verliest elke sjop-engel zo nu en dan ook weleens haar geduld, want uiteindelijk rukte ze de duurste uit m'n handen en stoof met een: "Dan krijg je die wel van mij!" naar de kassa.

Aaaaaaw, wat is het toch een gul kind. Maar eigenlijk vond ik het dan toch wel weer een beetje genant om mijn kind te laten opdraaien voor mijn scrapverzamelwoedeobsessiehebberigheid. Soort van.
Dus ik begon al braaf voor de vorm tegen te sputteren, toen de slimmerik haar volgende troef uitspeelde:
"Als jij nou deze van mij krijgt,


dan maak je daarmee een layout met een foto van ons in Barcelona, voor in mijn album".

Eldest was waiting and observing my struggle and listening to all the pro's and cons as to why I should buy this template, or that, or maybe that other one?
But obviously any very sweet shopping-Angel can loose her patience on a rare occasion, because in the end, she jerked the most expensive one out of my hands and with a: "You get this from me than!!" she strided to the cash register. 

Awwww, she is such a sweet, generous child! I felt tempted yet a bit embarrased to let my babygirl pay for my scrappassionhoardinggreediness. Sort of. 
So I faintly refuted, but the smart ass played her mastercard by saying: "If you get this from me, you're gonna make a beautiful layout with that photo of us together in Barcelona, for ME, in MY scrapbook!" 


Aha. Ja. Ja, natuurlijk!
Wat een goed idee  :)

Ah! Yes. Yes, ofcourse!
Such a brilliant idea  :)



Ze had ook al precies de foto in gedachten die daarvoor gebruikt moest worden, namelijk die waar we samen in Parc Güell op de bank van Gaudi zitten.

And she  had, already, exactly in mind which photo: the one where we are sitting together on Gaudi's bench in Parc Güell.







De opdracht voor the Color Room ging voor (en het kleurenpalet daarvoor vond ik niet zo geschikt), dus ze moest even wachten, maar afgelopen week was ze aan de beurt.
Ik gebruikte de extra augustus uitdaging van CSI , die een erg mooi bijpassend kleurenpalet had:


First I had to finish the Color Rooms challenge, which palette didn't complement the photo at all, but last week it was her turn.
I used the CSI case file #S365-1, which was an exact match: 

én de september challenge van Sketchbook365:
ánd the Sketchbook365 september challenge: 



die ik voor het gemak een kwart slag naar rechts draaide. Een beetje artistieke vrijheid moet kunnen  ;)

which I rotated to the right for my convenience. Artistic freedom is great  ;)


En dit is het resultaat (klik erop als je het groter wilt bekijken):

And this is my take on it:



Op een transparant printte ik een stukje van de plattegrond van Barcelona. Verder wat borduurwerk en veel randponsen gebruikt, een hand metalen embellishments en rub-ons voor de titel.

De mozaïekjes maakte ik met modelling paste en DE template (van The Crafters Workshop) en nadat dat droog was, heb ik de blokjes geverfd met een klein kwastje en distress inkt. Wel een pietepeuterig werkje, maar dat vind ik juist wel leuk om te doen. 


I printed a portion of the Barcelona city map on a transparancy, did some embroidery and used lots of border punches. Further on I added a few metal embellishments and rub-ons for the title. 
The mosaïc tiles were made with modelling paste and a CERTAIN template and after drying time, painted with distress inks. This was a bit of a finicky job, but that's right up my alley. 



"Jaaaaa", verzuchtte Oudste toen ze hem zag, "dat was precies zoals ik het in gedachten had."

"Yeahhhh", Eldest said with a satisfactory sigh," that was exactly how I imagined it"



Nou, daar doe je het toch voor, niet waar?

Well, surely thát's the reason why, isn't it? 

vrijdag 30 augustus 2013

Palette #158 The Color Room - a sisters hope

Het is weer tijd voor een nieuw kleurenpalet -nummer 158-  bij the Color Room :

It is time for a new color palette -#158-  at  TCR






Een zonnig palet, met veel geel. 
Neem vooral eens een kijkje op de site, want er zijn prachtige voorbeelden gemaakt door de andere (guest)designteam leden!

Omdat ik ook wilde meedoen aan de Once Upon A Sketch uitdaging van augustus - waarbij een sketch gevolgd moet worden én de journaling moest gaan over "I'll never forget...", koos ik voor deze foto's van ruim een jaar geleden. 

It's a sunny one, with lots of yellow. 
You really should take a look at the site, because there are some gorgeous entries from the other (guest)designteam members!

Because I wanted to play with the Once Upon A Sketch august challenge (where a sketch is provided ànd you had to include a journaling about "I'll never forget..."), I chose these foto's from over a year ago.





Ze zijn gemaakt op een verjaardagsviering van Kleine Nicht, waar we in de tuin origami kraanvogels vouwen voor Zus, die in het ziekenhuis lag, herstellend van een  ingrijpende operatie
Ik had de vouwblaadjes meegenomen om wat kraanvogeltjes te vouwen, maar iedereen die hoorde van ons plan om er duizend te voor Zus te vouwen (want wordt in Japan gezien als gelukbrenger voor de zieke), wilde spontaan meehelpen, zelfs nà dat het donker was geworden :). 
Het waren een hartverwarmende en saamhorige momenten.

They were taken on the day we celebrated Little Nieces birthday. And in the garden we folded origami cranes for my Sis, who was in the hospital recooperating from major surgery. You see, in Japan they say it brings luck to a very ill person to fold a thousand cranes,
I brought folding paper to make some birdies myself, but anyone that day, who learned about our plans to fold a thousand of these for Sis, insisted on helping. Even when it was pitch dark :) 
They were such heartwarming and unifying moments.




De journaling vertelt daarover en zit op een label achter de foto verstopt. 

Journaling is on the tag, hidden behind the photo.












De bloem-swirl in de linksboven hoek is met modelling paste en een sjabloon gemaakt en vervolgens met distress inkt gekleurd. Verder is de rechtsbovenhoek nat gemaakt en daarna geplooid. Ik heb veel verschillende papiertjes gebruikt en veel randen gedistressed en genaaid. 
In de rechtsbovenhoek zijn ook nog twee kleine kraanvogeltjes geplakt, als extra herinnering. 

Bedankt voor het kijken!


The flourish in the left upper corner is made with modelling paste and a template, and afterwards colored with distress inks. The upper right corner was sprinkled with water
 and than wrinkled. There are also two little cranes there as an extra memory. 
I used lots of different patterned papers which I distressed at the edges and sew on top of eachother.

Thanks for looking!


donderdag 22 augustus 2013

"Mam, kijk eens?"

Hoor ik Jongste achter me vragen. Ik draai me om en ....WHAAAAAAA.......














Schrik ik tóch nog even van die Frankenstein-Look!




Ze is bezig met het verfijnen van haar outfit voor de komende Elf Fantasy Fair . Het wordt haar derde bezoek en ze gaat steeds als dezelfde figuur: Sally Ragdoll, het vriendinnetje van Jack Skellington uit the Nightmare before Christmas.




Elke keer worden er verbeteringen aangebracht, in make-up, accessoires en nu het kostuum zelf. De oude beenwarmers die tot streepjeskousen zijn verbouwd, beginnen nu uit elkaar te vallen. Tijd voor nieuwe dus. Ik suggereer dat die gemakkelijk zelf te breien zijn, daarbij fijntjes voorbijgaand aan het feit, dat  Kind zelf helemaal niet kán breien!
Oeps, waar is de tijd dat je op handwerkles op school baby-sokjes breide?
De oog-handcoördinatie wordt tegenwoordig uitsluitend getraind op gameboy, smartphone of pc....



Dat werd dus thuis onderwijs...









Eerst maar eens een proeflapje.

En nadat ze moeiteloos van 30 steken, via 28 en 32 en naar 34 ging (hé, alle begin is moeilijk hè en het ziet er zo simpel uit als iemand  het voordoet  ;)) kreeg ze de slag een beetje te pakken.
We oefenden recht en vervolgens averecht,  en nu is ze toe aan het gevorderde werk: 2 recht, 2 averecht.


Er moet nog wel wat fine-tuning komen over het goed vasthouden van je naalden en de draad, maar er wórdt gebreid.
Gelukkig hebben we nog een paar weekjes (waarvan anderhalve week vakantie) voor het af moet zijn  :)
Maar ik ben toch wel onder de indruk van de vorderingen.






Deze ligt er geloof ik zelfs van in katzwijm....








Gelukkig heeft-ie de wol nog niet ontdekt  ;)







vrijdag 16 augustus 2013

Nieuwe TheColorRoom & ScrapForHelp challenges!

Het nieuwe palet (#157) van de Color Room staat weer op de site. Een mooie kleurenmix, die me aan de Franse lavendelvelden deed denken.

The next palette (#157) of the Color Room is up. A very pretty colorcombo which reminds me of the lavenderfields in France.





Daar had ik dit jaar geen foto's van, maar wel een heel ander soort vakantieherinnering.
Hoewel Manlief niet gruwelijk gestressd raakt van z'n werk (hij láát zich niet stressen), is er toch wel verschil met de vakantietijd.
Waar hij doorgaans wat zwijgzaam en serieus is, is hij in de vakantieperiode vooral  spraakzamer en bedenker van flauwekul dan gewoonlijk. Soms zelfs zó veel, dat de dochters er hier spontaan een uitdrukking voor hebben bedacht. "Pa staat zeker in de vakantiestand!" is de droge opmerking als ze weer slachtoffer zijn van één van zijn  flauwe gewéldig leuke grapjes  (hai Schat)  ;). Waar hij overigens altijd minstens één persoon vreselijk mee weet te vermaken.


Yeah right, zichzelf!


Unfortunately I didn't have photo's of that this year, but I do have a totally different holiday-memory.
Although Hubby is not awfully stressed at work (he doesn't let them stress him), there is a difference when he is on holiday.

Normally he is rather quiet and serious, but when it comes to his time off from the office, he is much more talkative and foolish. Sometimes he is acting só weird, it made our daughters come up with a totally new expression for it. "Dad is obviously in holiday-mode!!" they blur out when they are again and again subject to his not-so-funny hilarious practical jokes (hi Babe) ;). 
By the way, there's always one person really enjoying his crazyness!!


Yeah right, him!



Afgelopen vakantie had-ie mij even te pakken. We wandelden in ganzenpas over het fietspad naar de caravan terug, toen Paljas Manlief , die voor mij liep, zich plotseling omdraaide en me grijnzend  zo aankeek:

Last holiday I was his victim. We were walking in single file, when suddenly Fool  Hubby turned around and grinned at me like this: 

ik schrok me het leplazerus!


Had die zot in z'n jaszak een 3D-brilletje uit de bioscoop gevonden en dat opgezet. Óver z'n eigen bril notabene! Gelukkig had ik m'n camera paraat, want dit Groot Wild is nogal schichtig....  ;)

The funnyman had found a pair of 3D-glasses (from the cinema) in his pocket and put that on. Right on top  of his own pair of glasses. 
Thank Goodness I had my camera at hand, for this type of Wild Game is rather timid...;)


De foto kleurde mooi bij dit kleurenpalet, dus om Man-van-Vriendin te citeren: "Vóór je het weet, sta je op een scrappagina!"
Haha, jazekers.

Dit maakte ik ervan:


The photo  matches  this color palette lovely, so to speak with my Friends-husband: "Before you know it, you appear on a scrapbook page!"

Sure!

This is my take;
klik voor groter plaatje

Ik wilde dit keer geen al te vrouwelijke layout, dus geen bloemetjes en weinig frummeltjes.
Ik gebruikte wat chipboard en laser diecuts (de tandwielen en het kippengaas), een stukje kant en een oude rits en lijmde dat allemaal eerst vast waarna ik er een laag gesso overheen smeerde. Toen dat droog was kwam het kleuren met verf/glimmermist/dylusions en perfect pearls.

I didn't want it to be a too feminish page  this time, so no flowers or charms. I used some chipboard forms and laser diecuts (chickenwire and gears), a piece of lace and an old zipper. I glued it down and then covered it with gesso. Once dried I started coloring with acrylic paints/ glimmermist/ dylusions and perfect pearls






 Na droging, stempelde ik nog her en der met zwarte Stazon voor wat meer diepte. De titel is een laser diecut van A2Z scraplets, die ik in 3 stukken knipte, zwart verfde en met UTEE van een glanslaagje voorzag.

After this dried, I stamped a bit with black Stazon, to add depth. The title is a A2Z scraplets laser diecut, which I cut into three pieces, which I painted black and then used UTEE on to get them shiny.




Deze layout doet ook mee aan de ScrapForHelp august challenge:

This page is also made for the august challenge of ScrapForHelp:




Ik gebruikte het theezakje als fotomat. Eerst spoelde ik een gebruikt zakje uit en liet het opengevouwen drogen, vervolgens verfde ik het met dylusions in de gewenste kleur. Ik scheurde er strookjes van en plakte die onder de foto als mat.

I took a used teabag and rinsed it, folded it open and let it dry. Then I colored it with dylusions. 
I tore frills to glue behind the photo as a mat.




Zo, da's tenminste vastgelegd voor het nageslacht ;)
Bedankt voor het kijken!


Well, that is now officially documented for the succesors  ;) 
Thanks for looking!

zaterdag 10 augustus 2013

Happiest Place on earth ºoº


We zijn weer terug van een paar dagen blij genieten!

Na de week Zeeland, waren we anderhalve dag thuis (precies genoeg om wat schone kleren in een tas te frotten en wat andere voorbereidingen te plegen) en daarna reisden we af naar het land van 'de Muis'.


Deze keer bleef Manlief met Oudste thuis en ging ik met Middelste, Jongste en Schoonzus.
Manlief heeft het na zoveel keer wel een beetje gezien, maar ons gaat het nooooooit vervelen!! Dat komt omdat we daar altijd weer zoveel plezier hebben! (En misschien ook wel omdat we er ongestoord gestoord kunnen doen zonder op te vallen  ;)).


Kijk maar:



Overigens ben ik hier maar verantwoordelijk voor de levering van de helft van de Mafketeltjes,
Zus zat er al een paar dagen met haar kroost en we regelden een ontmoeting ter plaatse. Kleine Nichtjes blij  :)







Neef wordt alleen al blij van in een kinderstoel zitten daaro.


 Hoewel hij zich er inmiddels met enig geweld in perst, gezien zijn gestaag groeiende kleuterlichaampje....


Het leuke van een groep is dat er altijd we iemand is die zich mét jou naar de maan wil laten schieten :)
"Yes, we did it again!!"


Of die een blij dansje met je wil doen, midden op straat.....








En overal vrolijke gezichten. 







Wat zeg ik? Zéér blije gezichten.





Zelfs de zonsondergangen zijn er magical......





Eerlijk is eerlijk: we hadden ook wat regen, maar de temperatuur was zo lekker, dat we daar totaal geen last van hadden. Gewoon met korte broek en sandalen je nat laten regenen heeft ook iets vrolijks  ;)



Genieten van de sfeervolle hoekjes in het park











blijdschap om ontmoetingen met 'oude bekenden' 






(not quite the perfect son-in-law....)



en een nieuw gezicht voor de portrettengallerij. Felbegeerde Meet&Greet voor Jongste  :)

De Mad Hatter (hoedenmaker) uit Alice in Wonderland). Hoe komt dat kind toch aan die fascinatie voor rare figuren?!



Jongste had overigens wel  bekijks met haar  Happy Nails 



Vrolijke ontmoetingen met monsters



en monsters 



We zagen de prachtige special-effects show op het kasteel, we kamden de winkeltjes uit en kochten leuke souvenirtjes en genoten weer voor tien.






Wanneer mogen we weer?

zondag 4 augustus 2013

The Color Room #156 is up!

Het nieuwe kleurenpalet van TCR is afgelopen vrijdag online gegaan. Omdat ik als guest designteam lid al van tevoren weet welke uitdaging er komt, kon ik een printje meenemen naar ons vakantie-adres. 
Ik vond de kleuren namelijk zó leuk dat ik wel graag mee wilde doen, ondanks dat ik van huis was  ;)


The new TCR palette went up last friday. Being a guest design team member, I get to see the challenge ahead of airing time, so I took a print to my vacation-spot. I liked the colors só much I really wanted to play along, despite of being not at home ;)


Dit is 'm/ this is it: 

schattig kleurtjes, echt in mijn straatje!
lovely colors right up my alley!



Dit is mijn uitwerking/ this is my take on it




Een beetje simpel gehouden, omdat ik een beperkte hoeveelheid scrapspullen bij me had, maar ben toch tevreden over het resultaat. 

I had to keep it a tad simple because of the limited stash of scrap supplies, but I'm glad with  it anyway.


Met deze layout doe ik ook mee aan de augustus challenge van sketchbook365
This layout was also an entry for the august sketch of sketchbook365.



Weekje aan zee.

We zijn weer terug! Na ruim een week in het zonnige Zeeland.

En wat voor week! Het was nagenoeg perfect.
Met zongebruinde armen en benen, een uitgerust Zen-hoofd, een kilootje of wat erbij door alle heerlijke barbecue-avondjes, lekkere drankjes (we maakten zelfs een retro-uitstapje naar Tokkelroom, hahaha) en uitgebreide koffie-sessies zijn we dus weer thuis
We gingen met Schoonzus, Zwager, tweevandedrie dochters en twee grote kwijlende lobbesen schatten van Golden Retrievers.
We zaten meestal buiten, in de zon, of wandelden naar het strand (en namen een frisse duik) en ik heb er zelfs nog twee keer een loopje gedaan van een kilometertje of zes.
We deden spelletjes, hadden lol, lazen boeken, lachten met elkaar, handwerkten wat en lachten nog wat meer en hadden het kortom reuze naar onze zin! Als in REUZE!!!

Het terrein waar we bivakkeerden is in bezit van de familie van Zwager en ligt aan een doodlopend straatje aan een zweefvliegveld. Het enige wat je daar de hele dag hoort is het getwieter van vogeltjes en de lier die de zweefvliegtuigen omhoog slingert.
Verder is het er stil (als je tenminste ons gekakel en gegiebel niet meerekent). Oh, er is wel televisie in de caravan (met ietwat wazig beeld), maar internet? Nooit van gehoord! Heerlijk rustig! Een mens komt er van bij.
Gelukkig. Daardoor was er tenminste ook tijd voor een heftige tri-domino's competitie  : D.

Manlief en ik gingen een weekje back to basics en sliepen in een klein tweepersoonstentje, maar dat heeft zeker z'n charmes. In elk geval voor een weekje. In elk geval zolang het niet regent  ;)

Schoonzus en ik hadden een tasje of wat met scrapspullies mee en er werd dan ook een dagje of wat, met koeler weer,  aan scrappen besteed (én aan het uitpluizen van het plaatselijke piepkleine hobbywinkeltje). Wat zeg ik? Ik heb er zelfs een hele layout af gekregen, die ik in een nieuwe post zal laten zien.

De laatste zonnige zaterdag hebben we ons alleen nog maar druk gemaakt over hoe en waar je het beste je ligstoel kon parkeren, om aan de goede kant bruin gebakken te worden zonder een zonnesteek op te lopen en hoe laat we de bbq aan zouden steken.
Er zijn wel zwaardere dagen te bedenken ;)

Zoals ik al zei:  het was (bijna)perfect!

Bijna? Ja, bijna, want er huisden helaas ook een paar zéér hardnekkige beestenzwermen, zoals wespen en muggen, rode dronken torren en spinnen.
De wespen waren stille communisten, want ze zagen ons eten aan als hùn maaltijd en de muggen zagen mij aan voor hun maaltijd. Grrrrrrrrrrrrr!! Heb me suf gekrabd, stomme muggenbulten!

Je zou dat gespuis aan een spiesje moeten rijgen en boven een zacht barbecue-vuurtje roosteren. 't Is dat er maar zo weinig vlees aan zit......