Translate

woensdag 26 maart 2014

Jarig Jetje

Ik was jarig dus. Afgelopen zaterdag alweer.
Het werd een dag vol lieve attenties, druk bijkletsende familieleden, giebelende nichtjes en neef, cadeautjes, taart, koffie, pannen prut en prak en nog véél meer koffie en taart.

Ik had me voorgenomen om foto's te maken tijdens de festiviteiten, maar aangezien het meer weg had van een tsunami dan van een bejaardenfeestje.... kwam ik niet eens in de búúrt van m'n camera  ;)

Afgezien daarvan was het een dag om dankbaar voor te zijn. Ik werd schandeloos verwend, de kast stroomde bijkans over. Kijk maar








Dat hardlopen begint nu wel heel echt aan te voelen. Tijd voor een echt sporthorloge dus. Zelf met zorg uitgekozen, niet in de laatste plaats vanwege de schattige kleurtjes ;) 
Hé, een meisje wil toch een beetje leuk voor de dag komen? Ook tijdens het sporten!





Maar ook een 'daags' klokje, met een vriendje uit Disneyland
beetje onscherpe foto, door de emoties overmand.... :)




En verder waren er bloemies 









en bloemen in hele lieve vaasjes








en prachtige zelfgemaakte wensen















Kortom: ik was ontzéttend jarig. 




En vandaag kwam ik er dan toe om Het Horloge uit te testen. Het zou intuïtief moeten werken, maar ik ben toch meer een RTFM*-persoon ;)
Eerst dus lezen, online handleiding opzoeken, wéér lezen, voorzichtig uitproberen, een klein rondje mee proef lopen en vanochtend dus een rondje voor het echie. 

Stoer man! Hij zegt hoe hard ik loop, hoe ver, hoe lang ik erover doe en thuis kan de hele bups op de computer en worden er ook nog mooi grafiekjes bij geplakt en een plattegrondje van mijn route. 
Ik vinnut helemaal leuk  :)





Die in het midden is eigenlijk de beste:  achthonderd en vijfenvijftig calorieën verbrand! 


Hoeveel gevulde koeken zouden dat zijn?? *grijns* 





* READ THE FUCKING MANUAL

dinsdag 18 maart 2014

Da's gelope!

Effe een beetje eigen roem verspreiden onder de lezers die géén facebook hebben:

http://www.renmamaren.com/2014/03/anja-rent.html

Via Facebook ben ik in contact gekomen met Nicole, de schrijfster van bovenstaand blog. Ik herken veel in haar verhalen en af en toe plaats ik eens een commentaar.
Naar aanleiding daarvan benaderde ze me een paar weken geleden, of ik wilde meewerken aan een interview?

Túúrlijk!! Kom maar door met die vragen  :)

Ze heeft de antwoorden zelf tot een stukje gebreid en vandaag plaatste ze het op haar blog.


Binnenkort ben ik vast 'wereldberoemd in héél Griekenland'*










* Vrij naar: Hercules



zondag 16 maart 2014

Lente!

Oh man, wat een cadeautje, deze afgelopen week!

Nou hebben we geen horrorwinter gehad (jammer hoor, ik hou ook wel van een goeie berg sneeuw), maar toch... die eerste zonnestralen zijn zooo genieten!

Lente is ook KLEUR en dat zie je nu in alles terug;

- vanmorgen een hardlooprondje van 13km gemaakt met de buurman en onderweg zagen we schapen met eerste lammetjes, blije koeien in de wei, zwanen en andere zwemvogels (ik heb niet zo'n kijk op vogels, behalve als ze gebraden op m'n bord liggen ;) ), uitlopende bloesems, een buizerdnest in wording volgens buurman en het was vooral genieten.
We liepen er overigens precies anderhalf uur over (ik zal je het moeilijk rekenen besparen, dat is nét onder de 7 minuten per km) en kwamen blij, tevreden, vooral zweterig en met rooie koppen terug.

- plukje geel in de tuin

 ik hou helemaal niet van geel, maar deze zijn een hele dikke uitzondering :)




m'n lievelings. Zaten zoveel jaar geleden ook in m'n trouwboeket




zachte pastelletjes van de muurleeuwebekjes tegen dat sappige groen




deze is nog over gebleven van vorig jaar, staat daar te blozen in de zon




De hele vereniging hangt gezellig aan de lijn.....







Ik doe d'r effe eentje rechtop, zodat je je nek niet hoeft te verzwikken. Gisteren nog volop in gebruik bij de demonstratie-dag en nu weer fris-wapperend in het zonnetje. Zelfs dat zwart is mooier zo, vinje niet? 





Van mij mag het zo blijven tot eind september  ;)

zaterdag 8 maart 2014

Happy Mail

Ha, ik moest er onvoorstelbaar oneindig veel een beetje geduld voor opbrengen, want TNT bezorgt niet meer op haar vaste tijden, maar vanmiddag om twee uur was er héél welkome post!


Het is namelijk zo dat mijn lieve kleine loopvriendje


 d'n deuze hiero

het begint te begeven. Onmisbaar onderdeel voor mijn hardlooprondjes, want eerst als ingezet als coach, met de vlaamsgevooisde Evy als loopgoeroe. En later als tijdverdrijf met favoriete muziek (want als ik alleen maar naar mijn eigen voetstappen/ademhaling/kwinkelerende vogeltjes zou kunnen luisteren, zou ik waarschijnlijk allang mezelf én die vogels de nek om hebben gedraaid de hardloophanddoek in de ring hebben gegooid!).

Maar goed, dat loopvriendje dus. Ooit van Manlief, die hem kreeg van Apple vanwege een terugroepactie van een ouder model. Maar aangezien hij inmiddels zwaar verslingerd is aan zijn Iphone én zijn vingers te lomp zijn voor het petieterige touch-screen van dit frummeltje, belandde het een poosje in de kast.
Totdat ik mijn oog er op liet vallen. Het heeft een sportprogrammaatje aan boord, met een mogelijkheid om je prestaties op de site van Nike te uploaden en een vriendelijke stem die je vertelt hoe ver je nog moet, of hoe lang. En dat vond ik erg prettig. Allemaal ondersteund door mijn favoriet draafnummers.
Ik durf het bijna niet te zeggen op mijn leeftijd, maar Eminem staat bovenaan mijn lijstje  *grijns*

Tot dus op een dag het powerknopje niet meer mee wilde werken. Een vaker voorkomend probleem, uiteraard net buiten de garantietijd optredend. Ik surfte eens op internet en vond doe-het-zelf reparatie filmpjes en wijdde me aan de micro-chirurgie. Schroefjes van 2mm lang, aansluitstekkertjes van 4mm (de naam is langer dan de hele frutjes!), maar met enig geduld, een bijzonder sterke daglichtlamp en wat toegewijde vloeken lukte het om het dingetje weer werkend te krijgen.
Alleen, hem weer netjes dicht krijgen was te lastig. Daardoor bleef het schermpje toch een fractie kieren.
Ik vermoed dat hij (doordat hij altijd in mijn broekzak zit) toch wat te lijden heeft gehad onder eerlijk werkzweet, want zoetjes-aan begint-ie dingen te doen die ik niet wil.
Zet-ie opeens zelf het volume laag. Of start zes keer achter elkaar mijn powersong op. Hm. Tja. Niet helemaal wat ik gewend was.

Dus ging ik op zoek naar een andere. En dan graag precies zo'n zelfde. Juist vanwege zijn schattig kleine formaat, vanwege het nike+ programma, vanwege de mogelijkheid hem te bedienen met een dinges in het snoertje van de earphones (wat een uitvinding!!) en vanwege het ruime geheugen.

Ik snuffelde eens op Marktplaats, ik wikte en woog, ik deed hier en daar een bod en kwam uiteindelijk in contact met een uiterst vriendelijke dame, die er eentje binnen mijn budget te koop had. En ook nog zo bijzonder sympathiek was om de verzendkosten voor haar rekening te nemen!

En vandaag kwam hij dus naar mij toe :)



Kijk nou toch eens:




In het echie maar 4 x 4 cm, past gewoon in de palm van je hand.  Is het geen schatje? En nog roze ook, ik ben er helemaal blij van.

Dus nu ligt-ie nog even aan het 'infuus' vol te lopen en dan mag hij morgen mee voor de eerste run!
Want kijk, dit kwam ook nog efkes in de bus rollen:




dusseh.......morgen weer fijn trainen  :)  :)  :)