Translate

maandag 28 januari 2013

Makkie?!?

Mam, kun jij een nieuw hoesje voor mijn telefoon maken? Die vraag kreeg ik een paar weken geleden van Middelste. Het vorige (vilten) hoesje wat ik gemaakt had, was bijna totaal doorgesleten. Logisch, die telefoon reist mee in jaszakken, broekzakken, rugtassen en weet-ik-niet-wat, dus dat is het meest beduimelde vastgepakte dinges in haar studentenbestaan.
Vilt is niet zo stevig, dus daar moest iets anders voor in de plaats komen.

Ik kon er niet zo snel uitkomen hoe ik het dan zou doen, dus schoof het gevoegelijk nog een stukkie verder voor me uit.
Maar dat liet Middelste zich niet welgevallen. Zeg Maham! Jij zou toch! Een hoesje voor me maken!!!

Eh, ja kind, je hebt gelijk.....
 Inmiddels had ik haar gevraagd wat ze dan wilde? Waarop ik het fantastisch verhelderende antwoord: "oh, kijk maar joh" kreeg en: "je weet wel wat ik leuk vind".
Brilliant! Want Middelste mag er dan van overtuigd zijn dat haar smaak en voorkeur zo volkomen logisch en helder zijn voor De Buitenwereld, deze Buitenwereld staat wat dat betreft nog wel eens flabbergasted.

Dus ik besloot op safe te spelen. Aangezien ze nogal gecharmeerd is van de kleinste dwerg, Stoetel, leek me dat wel een aardig veilige gok.
Een plaatje van het ventje op strijkpapier geprint, op een stukje katoen gestreken en het geheel bevestigd op de voorkant van het nieuwe hoesje. Gemaakt van spijkerstof (uit een oude broek van haarzelf ;)) met een voering van gezellig geel, want dat vindt ze wel een mooie kleur (als enige in dit Gezin).
Ik pikte leende haar telefoon en frutste het stiekempjes in elkaar toen ze nog lag te slapen en legde het vervolgens op tafel voor haar klaar, hogelijk benieuwd naar haar reactie.





In eerste instantie liep ze er straal voorbij. Maar toen ik haar er fijntjes op wees, pakte ze het op, lachte vertederd en kwam me spontaan een bedankzoen geven. 
En dat wil wat zeggen!! Middelste is nooit zo kwistig  met kussen en omhelzingen (zeg maar gerust zéér terughoudend), dus dit was wel een soort van Hele Hoge Onderscheiding. 

Ik denk dat ze hem dus wel leuk vond ;)

maandag 21 januari 2013

Gelukje

Het lastigst van dit eerste jaar hardlopen vind ik eigenlijk om te bedenken wat ik aan moet trekken. Nu ik voor het eerst door sneeuw en ijskoude wind draaf, is het een beetje vogelen wat de handigste hoeveelheid/soort kleding is. De ervaring leert inmiddels dat zelfs mijn ijspegeltjes koude vingers na een kilometer of 2 warm worden, dus dat je ook bij min 7 gewoon weer op temperatuur komt. Dus vooral niet te dik inpakken.

Overigens, wie mij vorig jaar verteld had, dat ik bij zulke Siberische omstandigheden voor m'n plezier 10 kilometer zou gaan hardlopen, die had ik waarschijnlijk volslagen krankzinnig verklaard! Maar dat terzijde  ;)



Maar toen kwam daar vorige week die post. Met een spannend pakje. Voor mij. Ooooooooh, ik ben dól op spannende pakjes! Vooral als ze voor mij zijn :)
Het kwam van de winkel waar ik mijn hardloopschoenen gekocht heb, dus ik was zéér benieuwd.






Er bleek een brief in te zitten, die vertelde dat ze kennis hadden genomen van mijn hardloopcarrière en dat ik zo goed vol hield door weer en wind. 
Bij het lezen daarvan, knikte ik instemmend: eindelijk iemand die het begrijpt! 
En dat ze mij advies wilden geven over welke kleding aan te doen. Dat ik meerdere laagjes aan moest trekken - ik knikte weer - en dat ze thermo-ondergoed aanraadden - ik knikte nogmaals - en dat ze een nieuwe lijn ondergoed uitbrachten speciaal voor de winter. 
En dat ik geselecteerd was om hun nieuwe thermische hardloopstring uit te proberen. Ik knikte blij!!


en toen voelde ik nattigheid.....




THERMISCHE HARDLOOPSTRING??
THERMISCHE HardloopSTRING??????




Wat, voor de duvel, zit er in dat pakje?!













Nou, ik kan het nauwelijks omschrijven, dus bekijk het vooral even zelf.....





een thermische hardloopstring compleet met verantwoorde ademende suède r..tveter. 
Het zogenaamde "Holleeder". 



Tsssssss, van je vriendinnen moet je het maar hebben! 



Ik heb het vermoeden dat er binnenkort eentje FLINK op de koffie gaat komen. Maar dan laat ik haar mooi in de kou staan.



Zonder thermische hardloopstring!

donderdag 17 januari 2013

Sketchbook365 januarysketch & theColorRoom palette #141

Ik zag ergens op internet iemand die haar kerstkaartje gescrapt had en op hetzelfde moment ging het spreekwoordelijke lampje branden  ;)
Dat ik daar zelf nou niet op gekomen ben!
Ik stop alle zelf gemaakte kerstkaarten (dus inclusief die van mijzelf) al in plakboeken sinds ik op mezelf woon. Erg vermakelijk om af en toe door te bladeren. Laat me volstaan met te zeggen dat mijn artistieke kwaliteiten er door de jaren heen ietsjes op vooruit zijn gegaan, ha!

Maar goed, de versie van 2012 dus. Die heb ik nu in een lay-out verwerkt en daarmee meteen 2  3 (zie: edit)  challenges gecombineerd:



Deze van Sketchbook365, de januari-sketch




en deze van TheColorRoom, palette #141


Zoals gezegd, ik gebruikte onze kerstkaart als 'foto' en maakte een achtergrond met gesso, stempels en glimmermist. 



     






Hier een detailfoto van de achtergrond. De techniek van de craquelé-stempel in de gesso drukken vond ik erg leuk.



De rendiertjes zijn van hout. Eerst geverfd en daarna met Ranger Crackle Accents ingesmeerd. Na droging de barstjes nog ingewreven met Distress Ink, maar dat is wat minder goed te zien door de flitser.



En nog een close-up van het kaartje. Het boompje en hertje zijn uit krimpie dinkie gestanst en na het krimpen aan de achterkant met alcohol inkt ingekleurd. Dat had ik Tim Holtz eens zien doen en wilde ik altijd nog eens op een kaartje gebruiken. Bij deze dus ;)




Edit: vergeet nog te vermelden dat de lo ook meedoet aan de A2Z Scraplets challenge van januari. Bij deze ;)

maandag 14 januari 2013

Koud

En eindelijk is het koud! 

Nadat ik serieus nadacht over het beginnen van een Ark in de achtertuin (niet omdat ik die Maya-kalender zo serieus nam, maar geef toe dat er een zondvloedachtige hoeveelheid regen viel), werd het dan toch eindelijk winter.
Koud man! 

In de tuin zag het er vanmorgen zo uit 


arm laatste (eerste?) roosje.....








geen idéé wat dit veroorzaakt heeft, maar mooi is 't wel...








Nog een paar van die nachtjes en we kunnen onze achtertuin uit schaatsen in plaats van varen (note to self: die bestelling planken bij de Gamma cancelen).      



'onze' ijsbaan, direct aan de achtertuin grenzend



Ik dank mijn goede ingeving vorig jaar om meteen na het schaatsseizoen (dwz ruim vóór het opbergen van de ijzers) ze eens te laten slijpen. 
Die liggen dus al op scherp, ha! Wij zijn er klaar voor :)



Alhoewel.....

Er lag nog een achterstallig klusje. 
Voor de verjaardag van Jongste, was ik enthousiast begonnen aan een sjaal met haar lievelingsfiguurtje. Door te weinig wol/te weinig tijd/ te tijdrovend motief kwam het ding beslist niet voor haar verjaardag af. Nou ja, er waren cadeautjes genoeg, dus ze hield het tegoed. 
Blijmoedig nam ik hem mee op zomervakantie, om aldaar onder de franse zon (bij een geriefelijk temperatuurtje van 30 graden) hem rustig af te breien. Dat lukte, maar daarna moest hij nog afgewerkt worden. En daar kwam een beetje de klad in....
Weken Máánden heeft de arme ziel in de breitas op de bodem van de kast gebivakkeerd. Af en toe hintte Jongste wel eens dat ik het toch nog wel af zou maken? Tuuuuurlijk kind, doe ik echt!! *spuugde tussen vingers door* 

En ik was het ook echt van plan hoor, ECHT! Maar op de een of andere manier was er altijd weer iets anders wat voor ging. (En eerlijkheidshalve is afwerken nou niet direct het leukste klusje...*zucht*.)
Maar toen gisteren de temperatuur gevoelig daalde, besloot ik dat het tijd was om mezelf eens bij de kladden te pakken, er eens rustig voor te gaan zitten en het verdraaide ding AF TE MAKEN!


Er moest alleen een voerinkje tegenaan en er moesten een paar kwastjes aan de onderkanten. 





lees: 22 kwastjes aan elke kant!



ik kreeg uiteraard hulp. Het test-team stond te trappelen
om te kijken hoe het met de warmte-afgifte stond.... 









Maar het lukte! En het resultaat mag er zijn - naar mijn bescheiden mening  ;)






Niks te vroeg trouwens, het kind zal hem hard nodig hebben......