Translate

zondag 24 juni 2012

Weer eentje af


Ik heb weer een lootje om aan jullie te laten zien. Voor de niet-scrappers onder ons, dat is de liefdevolle afkorting voor een LO = lay-out = gescrapte bladzij.

Zo, dat is meteen een spoedcursus scrappers-latijn! Ik kan het ook niet helpen, maar omdat het uit de USA over is komen waaien, hebben we veel termen gewoon zo in gebruik genomen. En geef toe: eyelet klinkt toch een stuk beter dan holnietje?
En persoonlijk steek ik ook ergens liever een brad in (ik wacht nog op Pitt) dan een splitpen. Maar da's mijn persoonlijke voorkeur hè ;)


Een lootje dus, voor onder andere de challenge van A2Z Scraplets; iets scrappen over 'your favorite family weekend/holiday past time'.
Nou, dat leek een inkoppertje gezien onze vele (geliefde) Disney-bezoeken van de afgelopen jaren, ha!

Ook is hij losjes gebaseerd op het TCR kleurenpalet #115:





Vorige week aan begonnen, toen Schoonzus en ik een dagje samen fröbelden. De dag kwam een stuk sneller op gang dan mijn scrap-inspiratie, dus ik kon er alleen een begin mee maken.  Heel de week heeft hij vervolgens op tafel gelegen (mij verwijtend aankijkend), maar pas van het weekend had ik eindelijk de rust om hem af te maken.
OUR FABULOUS DISNEY TRIPS
Als basis een oude vel van Basic Grey, wat ik met blauwe verf bewerkte. Vervolgens met gesso en de bakstenen-mal (met dank aan Schoonzus) steentjes gemaakt en die nog een beetje gemist met perfect pearls. In de hoeken met inkt de kippengaas-mal gebruikt, waar ik later een klein gedeelte van borduurde. 
De bloemenslinger en de titel zijn beiden A2Z Scraplets: laser diecuts uit Australië. 
Deze zijn geverfd en daarna met transparante en holografische embossingpoeder bewerkt. De journaling is handgeschreven, naar een voorbeeld van de Tim Holtz alfabet-die 'Typeset'.


Nog wat details, zoals deze digi-stempel, die ik passend maakte op de pc en daarna gewoon zo op de foto geprint heb. 



het borduurwerk


de titel met bovenop kleine houten (Xenos)sterretjes




En nog een close-up van de journaling





Zo, dat was het weer voor vandaag! Bedankt voor je bezoekje enneh......altijd leuk als je een reactie achterlaat  :)




donderdag 21 juni 2012

In verwachting....

Wat? Nee, ik niet hoor! Pfffft, ik denk dat onze bijdrage aan de voortzetting van het menselijk ras wel aardig volbracht is zo, ha! En naar mijn bescheiden mening ook nog eens met een paar hele fraaie exemplaren.

Nee, we zijn in afwachting van DIT merakeltje hier


Laat je niet foppen door de foto, het hele dingetje paste in de palm van m'n hand  ;)

Want één poezenkind in huis is echt veel te weinig joh! Die is gewoon in levensgevaar, grote kans op DDP. Ken je dat? Dood Door Platknuffelen. 

Gelukkig is dit een hele goeie tijd voor jonge katjes. 
6 juni issie geboren, hier een paar kilometer verderop. Bizar genoeg op exact dezelfde dag als ons Alfredje. Die mag dus weer 'grote broer' gaan spelen. 
Dinsdagavond mocht ik komen kennismaken, en het Wurm even vasthouden,  en mama prijzen dat ze het zo goed doet. Die lag helemaal blij spinnend op haar roze-katten-wolk, trots te zijn op haar mooie drietal. Zelden een zo blije doos gezien  :)

Diegene van wie je alleen het achterstukkie ziet is van ons!




Rond 5 augustus mag het Wurm bij mama weg, precies als wij van onze vakantie terug komen. We kunnen haast niet wachten...

Enneh....het wordt niet echt Wurm hoor, maar Elmo!


woensdag 20 juni 2012

Lapje

Hoewel tegenwoordig het scrappen mijn 'core business' is, ben ik dol op alle creatieve hobies. Vele vormen van handwerken heb ik dan ook in de afgelopen jaren wel beoefend.
Nou vooruit, kantklossen nog niet, maar dat staat nog wel op mijn Bucket List  ;)
Anywayz, ook al gebruik ik de naaimachine tegenwoordig meer om layouts in elkaar te zetten, een mooi lapje stof kan ik toch slecht weerstaan.
Dus toen ik  deze online workshop een paar maanden geleden zag, gingen m'n vingers jeuken (en de naaimachine keek ook weer blij). 

Ik scharrelde ergens een houten kaarsenstandaard op, die ik lekker schuurde, verfde en vervolgens weer doorschuurde.




Een leuk lapje opgezocht, wat versierseltjes her en der (toch handig die verzamelwoede!) en voilà:






mijn eerste (pas)poppenkind was geboren!


Ze is rechtstreeks naar de jarige Buuf gegaan vandaag. Overloopster, dat gaat maar meteen het huis uit, tsk-tsk!

maandag 18 juni 2012

Duizend!!

We hebben het gehaald! OudsteZus meldde vanmiddag via een mailtje dat de vouw-duizend-kraanvogels-voor-de-zieke grens  gisteren officieel gehaald is!

Fantastisch! Wat begon als een klein steentje in de vijver van mijn gedachten, werd opgepikt door familie, vrienden, vrienden van familie, kennissen, vrienden-van-vrienden, exen en zelfs nieuwe echtgenotes van exen! Al die mensen hebben in liefde met elkaar volbracht, wat ik alleen nooit zo snel voor elkaar had kunnen krijgen. En daarmee met elkaar de meest krachtige boodschap over gebracht die een -aan een ernstige ziekte lijdend- mens maar ontvangen kan:

Wij geven zo verschrikkelijk veel om jou en willen je nog zo heel graag bij ons houden in goede gezondheid. Wij houden zoveel van jou dat we ons storten op een schijnbaar oneindige missie. We turen ons blind op een wezenloos youtube filmpje om dat keer op keer opnieuw stop te zetten en af te spelen om toch vooral maar die ellendige vouwen in die kraanvogel voor elkaar te krijgen! Als jij je nou door de bestralingen en de operatie en de tegenslagen heen worstelt, dan worstelen wij ons door die duizend te vouwen kraanvogels heen. Als jij dan maar beter wordt. 
En elke vogel die jouw kant uit komt betekent weer een stapje dichter bij dat herstel.
Dat wensen wij voor jou.


Als de aanstichter van deze actie wilde ik er nog graag iets persoonlijks aan toevoegen.
Na een stuk of vijftig vogeltjes vouwen, kon ik het inmiddels met m'n ogen dicht, zittend voor de televisie, rijdend achterin een auto, in het donker bij een olielamp. Om er wat uitdaging aan te geven probeerde ik steeds kleiner en kleiner te vouwen. De vouwblaadjes halverend ging ik van 16x16 cm naar 8x8, naar 4x4 om uiteindelijk te blijven steken bij een vogeltje uit een blaadje van anderhalf bij anderhalve centimeter.

Kijk, zie je die roze daar? Nog net in beeld?



Dat was de kleinste die ik voor elkaar kreeg, van snavel tot staart hooguit 1cm lang. Met deze wilde ik iets speciaals doen!



Regelmatig gingen er schoenendozen, kaartjes, enveloppen met kraanvogeltjes richting OudsteZus. Toen het er naar uitzag dat we de duizend gingen halen, stuurde ik een klein vlopje haar kant op, met een ingepakt cadeautje. Er zat een kaartje bij dat het pas open gemaakt mocht worden als ze er echt duizend geteld had! Effe een beetje plagen met haar nieuwsgierigheid.   Hai Zus  ;)



En gisteren was het kennelijk zover. En mocht het pakje open.
Ken je die gelukspoppetjes? Die aan een gekleurd koordje hangen en die je ergens aan kunt hangen en bij je dragen? 




Nou, zoiets is dit ook. Alleen dan in kraanvogelvorm. Haar eigen persoonlijke gelukshangertje  :) 




En verder ons nooooooooit meer zo bang maken zus, hoor je?






dinsdag 12 juni 2012

Challenges

farmer's delight: witnessing BIRTH every single DAY
M'n scrap is af! Zoals de laatste tijd  vaker gebeurt, vormden challenges het 'opstapje tot' . Voor deze lay-out combineerde ik er twee:
the color room palette #114 


en de juni-schets van Once Upon A Sketch

Deze moest voorzien zijn van een 'birthday' journaling. Omdat ik verwachtte dat er dan wel heel veel inzendingen over (kinder)verjaardagen zouden gaan, besloot ik het -dwars als altijd-  over een andere boeg te gooien.
Eén van de design team leden (Eila Sandberg) had het woord in tweeën gehakt en dat vond ik een zeer intelligent idee! Leuk genoeg om op een iets andere manier te gebruiken, vandaar de titel.

De achtergrond is een beetje mixed media, met veel verf, gesso, distress stain enz. en het idee daarvoor haalde ik hier vandaan: http://sas-does.blogspot.ca/2012/05/creating-vintage-texture.html
Heerlijk kliederen met allerlei verschillende verfjes en prutjes en veel rommel om me heen, ik was helemaal in m'n element ;)



Nog wat details:
de journaling (en misschien ten overvloede, maar klik op het plaatje voor 'n vergroting)
Journaling in English: "Having a farmers daughter as my bff, I had the chance to watch very closely. I saw kittens, rabbits, calves, piglets and little goats come into this world. Every birth was celebrated evenly. Because life is worth celebrating!"

Het hekje maakte ik van wat tapas-prikkertjes (Xenos), waar ik het 'vork-gedeelte' van af brak en die ik vervolgens met distress crackle paint van Timmetje verfde, waarna ik ze met touwtjes aan elkaar knoopte. 
Bleek er ~uiteraard ná dat ik alles geknoopt en op lengte geknipt had~  nog een houtje over!
 Ook zonde, vandaar dat ik dat er toch nog bij frutste. Drie keer raden waar?? ;)




Alle dessin-papiertjes kregen een whitewash-je door ze in te smeren met distress stain Picket Fence. Fijn spul voor dit doel!

Had ik al eens gezegd dat ik fan ben van Tim Holtz? Nee? Vooruit dan: IK BEN EEN FAN VAN TIM HOLTZ!!!! Hij is mijn scrap-god, jawel!
(en mij vindt-ie vast ook heel lief, want ik koop me ongans aan z'n spulletjes ;))






Deze swirl was eigenlijk niet helemaal de goede vorm, dus knipte ik er een stukje af. Bovendien was de kleur wat te fel, dus ook daar ging een whitewashje over en vervolgens een laagje distress crackle paint rock candy. Dat zorgde voor de doorzichtige 'gebarsten' laag.




En ik word hier thuis natuurlijk voor gék versleten omdat ik van alles bewaar wat misschien ooit nog eens scrapwaardig zou kunnen zijn. Middelste heeft daar trouwens een mooie afkorting voor bedacht: MOS-dozen. Moeders Overbodig Scrapzooi  that is. Onnodig te zeggen dat zij NIET de grootste fan is van mijn werk, pûh.
Anywayz, ik vond dan toch wel het perfecte embellishment in mijn voorraad. Ooit begonnen als kledinglabel
mag het nu pronken op mijn pagina



De titel is gedeeltelijk geprint op een soort vezelig papier (ook al jaaaaaren in mijn voorraad, ooit voor het maken van bijenvleugeltjes aangeschaft)



Die arme printer hier krijgt van alles voor z'n kiezen, maar voorlopig doet-ie het zonder morren, ha! Dat kan ik niet van alle gezinsleden zeggen......


zondag 10 juni 2012

Even tussendoor

Met een zondag waarop niks 'moest' voor me liggend, had ik me voorgenomen om weer eens lekker te gaan scrappen. Uitdagingen genoeg te vinden op internet, dus inspiratie is er altijd.
En er lag een lekkere dikke stapel papiertjes klaar
Dus ik trok nog wat spulletjes tevoorschijn.....en nog wat.... en nog wat..... en ging aan de slag.
Maar toen ik een kwast in de keuken ging uitspoelen, kwam ik opeens dit tiepje tegen  
                                       
Liep zo maar een beetje gezellig door de kamer te stapperen!(Levensgevaarlijk natuurlijk als je lichaamslengte  krap boven de  3 centimeter uitkomt)
Wilde met moeite stilzitten om een beetje leuk op de foto te gaan en was blijkbaar héél erg op zoek naar de uitgang. Als in HEEL ERG!

Het arme sloebertje kon duidelijk wel een beetje hulp gebruiken en met een kartonnen kaartje als taxi werd hij zorgvuldig weer in de tuin geparkeerd.
Geen woord van dank natuurlijk, maar toen ik even later keek was hij wel weer verder gevlogen. Zeker snel terug naar z'n moeder of zo?
Eenmaal buiten bleek het wel heel erg lekker in het zonnetje en viel mijn oog op de peteunia's? die zo  sappig hun best hangen te doen


en  deze

en deze ook

 En bij nadere inspectie bleek er ook al één pioenroos helemaal in vreugde te zijn uitgebarsten bij zoveel onverwachte zon op haar bol


en de rode valeriaan deed een wedstrijdje 'zo-hoog-mogelijk-komen' in het leven


en de veelbelovende fuchsia die gewoon bij de Ap vandaan komt, maakt haar belofte ook meer dan waar
                                      

Maar wat me écht het meest blij maakte
het klimroosje wat we afgelopen november geplant hebben. Er waren toen eigenlijk al geen klimrozen meer te vinden bij de tuincentra. Maar wij hadden net onze liever rooie Thomas moeten begraven. En hij was nog helemaal niet aan de beurt, want hij was pas acht. En het was zoooooo oneerlijk dat hij dan aan iets onzichtbaars als vergif dood moest gaan. En dus wilde ik een bleek-roze klimroos op zijn grafje, er MOEST  gewoon een bleek-roze klimroos op zijn plekje, snap je?
Dus kocht ik het laatste, armetierige exemplaar. Met nog één verdord knopje aan het einde. Met roest in de blaadjes en ook nog eens voor half geld want dan waren ze het maar kwijt. Met pijn in het hart zette ik het op die nare kale plek in de border en wachtte af...

En kijk nou toch eens! Prachtig loopt hij uit, met ranken die al aan de schutting opgebonden kunnen worden, omdat ze zo lang en sterk worden. Met allemaal gave groene knoppen, die vast heerlijk geurende rozen worden. Als lieve herinnering aan onze Thommie.

 Manlief rende ondertussen met de grasmaaier over het dat-wat-wij-gazon-noemen, maar wat eigenlijk gewoon een klaver- en madeliefjesverzameling is ;)
Daarna kon de droogmolen op zijn plaats en de was aan de lijn.
En toen was het wel de hoogste tijd voor koffie op het terras en een rondje WordFeud met man (die trouwens deze ronde op een misselijke slimme manier won door letters te swappen en mij daardoor met die @#%%#-Q op te schepen die natuurlijk nergens meer bij kon!! En nu kijk ik hem natuurlijk drie dagen niet meer aan. Maar dat terzijde...)

Op het grasveld achter ons huis was de buurman bezig met zijn hengels en vislijnen, wat mij eraan herinnerde dat ik nog iets aan de buurvrouw moest vragen. Eenmaal daar, kwamen de mannen ook op ons gekwebbel af en werd het een genoegelijke zondagmiddag, met thee en schuimkraag-drankjes en nog een stukje taart en oh, lust je nog oranje chocola?
Belangrijke zaken werden eens onder de loep genomen. Het Nederlandse voetbalentree bij het EK. Waar zullen we ons verstoppen voor onze Duitse buren als we aanstaande woensdag verliezen? Het EK in het algemeen. Hoe op Roland Garos Rafaël Nadal zijn shirt een stukje opschuift tijdens zijn service en je een blik op zijn goddelijke mannentorso wordt vergund *zucht*. 

Okay, dat laatste was misschien meer een gesprekje tussen buurvrouw en mij ;) 
Desalniettemin, géén zaken om onbesproken te laten, toch?

En zo gleed de dag griezelig snel voorbij. Het laatste stukje  Roland Garos werd opgevolgd door de wedstrijd Spanje-Italië en we aten ondertussen met het bord op schoot. Er werd afgewassen en thee gezet en de volgende voetbalwedstrijd diende zich aan. 

Tja en nu? Nu is het écht tijd om naar bed te gaan. Die scrap is natuurlijk niet helemaal helemaal niet af gekomen. En mijn eettafel kan ik ook even niet meer terugvinden, maar ik vermoed hem hier ergens onder


dus wáár we morgen moeten ontbijten wordt ook nog best een uitdaging.

Maar weet je: ik heb gehoord dat het morgen gaat regenen, dus blijf ik dan toch gewoon een dagje binnen?
;)





maandag 4 juni 2012

WoordVete

Jawel, VE-TE.
Want dat is wat feud eigenlijk betekent. En reken maar dat het hier met het mes op tafel wordt gespeeld ;)

Ik liep, als enige niet-smartphone bezitter in dit huishouden, hopeloos achter natuurlijk. En dat terwijl ik gek op spelletjes ben, Scrabble wel in het bijzonder.
Maar ja, om daar nou speciaal een nieuwe mobiel voor aan te schaffen?

Jaloers keek ik met een schuin oog naar man en kinders die elkaar onderling de punten betwistten, mopperden op de vele klinkers (of juist weer het gebrek er aan) en aan de rare woorden die het spel goedkeurt. Ook als is het de nederlandse versie.
"Wat in hemelsnaam is EHE?" of "wat betekent NEB nou weer??"
Waarna er regelmatig de online-versie van de Dikke over werd geraadpleegd, want zo zijn ze dan ook wel weer.

Uit pedagogisch oogpunt dus zeer verantwoord, want:  goed voor de woordkennis, goed voor de sociale verhoudingen onderling, goed om teleurstellingen te leren accepteren, mits met mate gespeeld.

Maar ondertussen zat ik dus mooi op mijn onbeWORDFEUDe eiland! Grrrrrrrrr.
Bij de gratie Gods mocht ik af en toe even de aaifoon van JongsteDochter lenen. Maar niet te lang hè? Langer dan een half uur ervan gescheiden leven is BAR-BAARS!!

Tot op een dag Oudste Zus me erop attent maakte dat je het ook via je pc kan spelen.
Oh? Daar moest ik meer van weten.
En jawel hoor! Dankzij een klein gratis programmaatje bleek het mogelijk om android apps op je pc te installeren en sindsdien hoor ik er ook weer helemaal bij!
Leuk blijkt ook de chatfunctie, waardoor er geregeld contact is met dochters op afstand. Nét wat gemakkelijker tikken op m'n gewone toetsenbord dan sms-en op mijn niet-smartfoontje en gratis ;)
Kortom, ik ben fan!



Als alleen nu nog iemand me even kan vertellen wat ik met CVRRENS aan moet?
Of hoe ik kan voorkomen dat al mijn huisgenoten mijn blokjes kunnen zien vanaf een kilometer afstand?

(ik heb gehoord dat Zestienhoven Rotterdam-The Hague Airport zijn vliegtuigen al heeft gewaarschuwd voor valse landingslichten....) 


dan ben ik een tevreden mens.

zondag 3 juni 2012

Gevlooid

51 weken van het jaar wonen wij in het saaiste rustigste dorp van Nederland. Maar in week 23 is er een complete transformatie te bewonderen. In week 23 is het namelijk SPORTWEEK.

Wacht, ik laat hem effe inzinken...................................... SPORTWEEK!

Misschien klinkt dat niet al te opwindend, maar geloof me nou, hiero in de polder is het DE week van het jaar. Op de schaal van spannend-en-oh-ik-kan-er-bijna-niet-van-slapen verslaat het ruimschoots Sinterklaas en de Kerstman. Bij elkaar.
Want 'onze' sportweek duurt inmiddels dan ook nog eens 10 dagen.

In een ultieme uiting van verbroedering, sportiviteit en teamgeest steken we de dorpsvlag uit


Wat zeg ik, hééééele straten steken de vlag uit
want hier tellen 8 huizen al als een hele straat


Op de eerste zaterdag is er een vlooienmarkt van wereldklasse. Er staan zo'n tweehonderd kramen. TWEEHONDERD! Weet je wat dat betekent? Het halve dorp wordt gewoon in beslag genomen en hele straten worden dichtgetimmerd en afgesloten van de buitenwereld.
Maar dat geeft helemaal niks! 

Want weet je, de buitenwereld komt gewoon naar ons.

Van heinde en verre komen de Buitenwereld-Bewoners naar ons durrepie. En er staan opeens echte verkeersregelaars die de gi-normische verkeersstromen in goeie banen moeten leiden 

wat geen overbodige luxe is, want wij zijn gewend aan twee fietsers en één tractor per uur gemiddeld.
En da's op een drukke dag gemeten.....

In het dagelijks leven gaat eenieder hier zijn of haar saaie rustige gangetje, maar tijdens de sportweek worden er opeens geheel nieuwe functies bekleed.



Hij hier is in het echie gewoon accountant of zo, maar nu ORGANISEERT-ie ineens een vlooienmarkt. 



En deze hier is in riel laif een plantenkweker, maar vandaag schittert-ie als RadvanFortuin PRESENTATOR



Of wat te denken van deze jonge onderneemster?  Normaal druk met school, maar nu EIGENARESSE van een echte nail-art salon


Op zo'n dag zie je bijvoorbeeld een autoverkoper zomaar als OLIEBOLLEN-BAKKER excelleren!
Transformaties mensen, TRANSFORMATIES!!


Deze hier studeert iets 'sporterigs', maar nu is hij een regelrechte BEDREIGING voor al die bekende DJ's uit de buur-gemeentes
Eat your heart out, Afro-Jack, wij hebben Afro-Mike!!


Er is zon in overvloed, waardoor de gemoederen soms ietsjes verhit raken (er zal toch iemand voorpiepen bij de haringkar, god verhoede het!).
Andere zaken moeten juist een kookpunt bereiken



En verder? Verder is er sport 

en spel

en je kunt bloeiende stekeltjes kopen

of oude mechanieken bewonderen

aparte dingen laten beoordelen
alsof ik daar een officiële meting voor nodig heb, dûhûh!


of aparte dingen aanschaffen
Ik wil maar zeggen, je kan er maar opeens ontzettend behoefte aan hebben, zo'n waarschuwingsbord voor je verlaagde dakrand, toch?

Maar je kunt vooral OE-VER-LOOS vlooien. En da's nog maar het begin. Dan krijgen we nog enormiteiten als vlotje-varen, blindmintonnen, djembeejen of jeugd-survival.


Echt waar mensen, we stellen met onze 1800 inwoners -verdeeld over zo'n pakweg 500 woningen- op mondiaal niveau misschien niet veel voor, maar op sportweek-organisatie-gebied zijn we gewoon Da Bomb!