Translate

vrijdag 30 mei 2014

Tas van de Ap

Ik ben natuurlijk niet alleen maar aan het hardlopen en huishouden. Laat dat duidelijk zijn ;)

Een flink deel van mijn tijd steek ik nog steeds in allerlei creatieve projecten, zoals de tas die ik voor mijn moeder had gemaakt (van een jute AH-tas volgens de aanwijzingen op de GoGini blog ). Die  vond ik zo leuk geworden, dat ik er nog een wilde maken, gewoon voor de lol.

Hmmmm, de grootste uitdaging daarbij was welke stofjes ik ervoor zou gebruiken. Er zijn zooooo veel leuke lapjes te vinden. 
Na lang wikken en wegen koos ik een lief Bambi-motiefje, met contrasterende bloemetjes en ruitjes. 
Mens, alleen met die lapjes zou je al een depressie kunnen afweren. En ik hèb geeneens een depressie!

Na allerlei verplicht klussen, mocht ik er eindelijk aan gaan beginnen van mezelf. Eerlijk is eerlijk, het op maat knippen en verstevigen van alle deeltjes is het saaiste én tijdrovendste gedeelte van de klus. Maar dan kan de machine op tafel en begint het leuke: de tas in elkaar zetten. 

Ik ging er eens goed voor zitten. 






Helaas was daar dan juist weer iemand, die vond dat hij dringend aandacht verdiende...


 Oh wacht, je kunt hem niet goed zien? Ik zoom effe op hem in...





 De zondaar doet net of-ie zich van geen kwaad bewust is. Maar als ik de camera laat zakken, draait hij zich bliksemssnel om en wrijft om-het-even-welk lichaamsdeel van hem tegen wat-hij-maar-kan-raken van mij!





Wie?? Ik????? Zij-de-grote-Voerverstrekker overdrijft vreselijk hoor! 
 
Ik ben echt vét lief!
En nooit opdringerig.
Echt niet!
Tssssss.......


Desondanks kwam de tas tóch af :)   En hij is echt cute.
De tas, niet die suffe kat!












Ik maakte er ook zijvakken op. 

en voerde de binnenkant van de zak met een gezellig ruitje



en de bodem met een ander gezellig ruitje.
Ik zei het toch? Kiezen was het moeilijkst  ;)




Ik ben er heel blij mee en denk dat ik hem maar hou.

Ja ja, ook die suffe kat.....*zucht*...




vrijdag 23 mei 2014

Het is klaar.

De eindexamenperiode. Van Jongste.
Gisteren had ze haar laatste, Engels, en gelukkig was dat een positieve afsluiter. Maar toen had ze er wel acht in totaal op zitten., waarvan de meest van drie-uur-aan-één-stuk.
En die gingen bepaald niet vanzelf.

Het was zwoegen. Het was zweten. Het was stampen, oefenen, leren, proefexamens maken en oh, had ik zwoegen al genoemd?

Van tevoren was al duidelijk dat ze er volle bak in zou moeten, want het profiel wat ze ooit uitzocht (VWO, NG/NT voor de kenners), komt haar zeker niet aanwaaien. Ze ging erin met weliswaar allemaal voldoendes, maar wel een paar magere voor cruciale vakken. En ze is het meest stress-bevattelijk van het Drietal. Kan zichzelf ontzettend goed naar omlaag praten. Omhoog is dan weer een heel ander verhaal.

Ik denk stilletjes wel dat ze het redt, maar wie ben ik om dat te zeggen?
Ik die Natuurkunde nog het meest vond lijken op Sanskriet en ik die mijn leraar Scheikunde er achteraf van verdenk dat hij eigenlijk zo uit Man in Black was weggelopen.



Die was nie menselijk man!


Dus, wat doe je dan als moeder-die-d'r-ook-eigenlijk-niks-van-snapt, behalve de stevige peptalk houden of de schouder zijn om op uit te huilen?
Je trekt het complete register aan examenstress-reducerende, concentratie-verhogende, omzichtig-met-het-slachtoffer-omgaan methodes open.

Ik zorgde voor een uitgebalanceerd dieet met proteïnen, koolhydraten en vetten in exact de juiste verhoudingen



inderdaad: pannenkoeken met aardbeien en slagroom. Ja, en?




We gaven haar vrij van haar afdroogbeurten. (Da's nogal een Dingetje hier in huis ;) )



Ik beet twee weken op mijn kiezen en zei NIETS over de ontplofte bom in haar slaapkamertje.
Ik kon er niet in, want de deur ging alleen nog op een kiertje open, maar dit lijkt me wel een aardige voorstelling van zaken.
Bij benadering.



Oh heer, wat kostte me dat zwijgen moeite!! Ik zag de zooi zich opstapelen en ik legde haar schone was van narigheid maar vóór haar deur, want binnen was er geen stukje horizontaal oppervlak meer onbedekt.
Toen ze gisteren een stapel papier van een halve meter hoog uit het varkenshok kamertje had verwijderd, bleek er zowáár een laminaatvloer onder te liggen. Hallohooo, waar kwam die opeens vandaan???


Om het leerproces wat 'soepeler' te laten verlopen, werd het in de tweede week ook nog eens hoogzomer.
Ja hoor, dat had ZIJ weer!!!

Zat de ganse familie lekker in de tuin te genieten van dittem:








zat zij zich rot te zweten op dattem




Ik zag hele enge grafieken, formules en berekeningen langs schuiven en ik was bijna bang voor doorsmelten van het denkraam!
Daarom een 'reddende' brainfreeze, met heerlijke zelfgemaakte smoothies

dat werd dan weer zeer gewaardeerd :)



Er waren momenten van opluchting "Hm, de eerste 10 opgaven van wiskunde gingen soepel", maar er waren er ook van een soort matte gelatenheid "Natuurkunde was echt véél te lang mam. Er was NIEMAND voor tijd klaar..." en ook momenten van totale ontreddering en dikke tranen want  "Frans was walgelijk!! Te lang, te saai, te veel, te moeilijk, te Swahili, te... te....kansloos!!" 

Er schiet me op dat moment (want zie het maar eens te relativeren en haar op te peppen voor de laatste ronde)  maar één toepasselijk Frans woordje te binnen. Merde! 

En toen kwam er met dat laatste 'twee-vingers-in-de-neus' Engels van gisteren een einde aan die hele rare periode.
Vanmiddag was er voor alle examenkandidaten nog een examenfeest en dan is het nu ineens vakantie.


Heerlijke rust. Genieten. Bijkomen. (kamertje opruimen!!) 



Tenminste, voor drie weekjes, want 12 juni komt de uitslag. Ik voorzie nog een slapeloos nachtje....



maandag 12 mei 2014

Meivakantie in plaatjes



Ik keek er zo naar uit, maar die twee weken meivakantie zijn om gevlógen!

Alles vertellen wordt een beetje errug lange post, dus laat ik de beelden maar voor zich spreken:



Er was een verjaardagsfeestje


 met een tot-op-het-bot-verwende Jarige


met een bij haar passende taart  ;)




De dag erna was ze écht

en feestten we nog even verder met een vriendengroepje dat overal uit het land vandaan kwam. Speciaal voor hààr achttiende! Sommige internet-vriendschappen blijken ook IRL van onschatbare waarde te zijn. Wat was het een gezellige troep!!






                                     

Mijn Tuut moest voor APK naar de garage en meteen een nachtje blijven, omdat er toch wat mankementjes waren geconstateerd. Wegbrengen en ophalen moet met de benenwagen, dus daar maakte ik maar meteen hardlooprondjes van  ;)






Er was een dag met theaterbezoek, voor een geweldige voorstelling. Aanrader mensen! (En wat een genot om Sinterklaas in het echie te zien spelen.)




Er was veel naaiwerk voor de club, dus deze twee stonden (wederom) continu op tafel






Er was een dagje* met het hele gezin naar hiero


*da's dus héél vroeg op en héél laat weer naar bed


(wens van Oudste: eens allemáál op dezelfde foto)












Het werd een héérlijke zonnige dag, met een verlenging van het abonnement (met weer ánderhalf jaar, JOEPIE!!) en veel lachen en genieten met elkaar. 




Er was een dag naar Amsterdam afreizen want wij hadden deze!!!! in de kast liggen.






Het was zwoel, het was cool,  het was geweldig, het was stijlvol en het was ondeugend. Het was helemaal ROBBIE  ;)


Fotootje gemaakt met 'mijn' nieuwe smartphone. (Die dus niet echt van mij is, maar in bruikleen van Oudste.
Die ziet ze nooit. meer. terug! Ha!)




fotootje van internet




Er was een dag totaal uitgeteld in een stoel hangen en de handleiding van diezelfde smartphone uitgebreid bestuderen, omdat ik tot meer niet in staat was, na achter elkaar een keertje om 3.15 en een keertje om 00.30 naar bed (ik word te oud voor die rotzooi!).




Er was nogmaals een dagje ontspannen, maar evengoed tóch zweten ;) 






met de nieuwe Hobbit sauna, zo gaaf  :)





Er was met enige regelmaat écht zweten: 





selfie na een 10km loopje, laatste 2 pal tegenwind.



Er waren dagen met stralende zon, waardoor het wel zomervakantie leek


en er waren dagen met sto-men-de regen (zoals sommigen in dit gezin aan den lijve ondervonden)
is het een kat of een stekelvarken????



Er waren bloemen voor mijn 24-jarige trouwdag



en er waren lieve cadeautjes voor moederdag (deels chocola, dus al bijna verdwenen *grijns*)



En er was een bezoekje aan mijn moedertje, vanwege diezelfde moederdag. Ik was op internet een geweldige hobbytote tegengekomen KLIK , die gemaakt is van een gepimpte AH tas.
Ik vond 'm zo ontzettend leuk da ik er er ééntje gemaakt heb voor mijn mam   (de naaimachine stond toch nog op tafel, ha)











En toen was zomaar het 'luie leventje' voorbij!


Hoewel, de wekker hoeft voorlopig niet gezet te worden. Jongste moet alleen nog naar school  voor haar examens en de vakken die zij heeft vallen allemaal in het middagprogramma, dus opstaan-technisch gezien heel gunstig.
Zij heeft zich de blaren geleerd en mij rest niets anders dan me de blaren te DUIMEN.

Dát en anderhalve meter strijk wegwerken. 
En een zwaar verwaarloosd huishouden in het gareel brengen. 

Ik zou bijna met haar willen ruilen...