Translate

dinsdag 24 september 2013

Yeahhh, ze is geslaagd!!

Oudste. Vandaag. Rond half één.

Ze liet me eerst nog behoorlijk schrikken, door met een grafstem te zeggen: "Ik......ben.....ge...slaagd!!"

Waarbij mijn hersenen al ...zakt invulden op het laatst. Maar toen viel het kwartje  :)
Waarna ik als een soort Roodhuid op oorlogspad door de kamer heb gedanst, in haar oor gillend: Echt waar?!? Ben je erdoor?!? Yeeeeeaaaaahhhhhhhhhh!!!! Gefeliciteerd!!!!!


Want god weet, maar aangezien ik De Moeder ben en dat in een gezin toch een soort van plaatsvervanger is, dus ík weet óók, hoe zwaar bevochten dit diploma is.
Ze heeft hard gewerkt, heel hard. Tegenslagen waren er genoeg, de HogeSchool verdient in onze ogen nou niet direct de hoofdprijs: 'Hoe behandel ik mijn student netjes'.
Er was een derdejaars-stage die in de soep liep, waarbij de school niet achter de student (achter háár dus) maar achter de werkgever ging staan. Backstabbing sons of bitches!!! Naarlingen!
En dat terwijl ze er met ziel en zaligheid in was gegaan.

Ze herpakte zich, deed het derde jaar over, inclusief een nieuwe stage en haalde die met vlag en wimpel.
Ze kreeg daar werk en deed het laatste jaar in deeltijd.
Worstelde zich keer op keer door de warboel van ambtenarij heen, want dat ze ingeschreven was als deeltijd vierdejaars, wilde maar niet doordringen op de hoge school. Die stuurde doodleuk twee maal een gezellige brief: Welkom Nieuwe Student!
Ze heeft er bijna mensen over de balie getrokken, toen bleek dat de deeltijdvariant nog slechter begeleid werd als de voltijd. Dat ze, om toegang te krijgen tot studie-handleidingen, een inlogcode aan moest vragen. Die ze potdikkie al vier jaar heeft, omdat ze al zo lang op die school rond banjert.

Hallooohooooo, is daar iemand?!?

En die deeltijd deed haar bijna de das om. Er zijn allerlei regels en voorwaarden aangescherpt om het niveau van de hoge scholen op te krikken, en de eerstejaars worden volgens dat format opgeleid. Dat je niet dezelfde verwachtingen kunt hebben van vierdejaars, die dus al drie jaar op andere wijze zijn opgeleid, bleek  een te ingewikkeld concept. Keer op keer liep ze (en met haar haar jaargenoten) tegen de nieuwe feiten aan.
Van haar klas is nog geen 20% in één keer geslaagd.

En toen was daar nog de scriptie. Die volgens bijna wetenschappelijke denkwijze geschreven moest worden. Waarvoor in groepjes gewerkt moest worden, waarbij je elkaar moest beoordelen. Wat natuurlijk niet helemaal handig is, als de hele klas slechts éénmaal per week bij elkaar komt en verder volop werkt. Veelal in ploegendiensten. Lekker 'bij elkaar komen'.

De scriptie kwam af niet voor de zomer af. Oudste deed twee weken summerschool in de zomervakantie (ondertussen géén vakantie hebbend, want die dagen dus gebruiken voor die summerschool). Ze werkte en werkte en werkte nog wat harder. Ze vocht voor wat ze waard was. En leverde uiteindelijk een paar weken geleden de scriptie in.

En werd even zo vrolijk afgekeurd.

Inmiddels moedeloos werd de draad weer opgepakt, werd er herschreven, toegevoegd , gewikt en gewogen en werd de tweede versie afgelopen vrijdag naar school gemaild.
Als het goedgekeurd werd, dan mocht ze vandaag (dinsdag) verdedigen.
Dus wachtte ze (en wij ook!) het hele weekend én de maandag in spanning op de mail van school.
Die kwam gistermiddag, maar niet met het verlossende woord. Welnee, de Hoge school (voor het gemak in Hoge Schurft omgedoopt) mailde haar vriendelijk, dat de scriptie helaas nog niet was nagekeken, maar dat ze zich vandaag om 12.00 gewoon kon melden op school. Ze zou dan ter plekke horen of het goed was en dan mocht ze 'm gelijk verdedigen, of als het niet goed genoeg was zou de verdediging vervallen, maar zou ze een evaluatiegesprek krijgen over de minpunten.
Goeiedag!

We waren met stomheid geslagen en vervolgens furieus!! Zo ga je toch niet met mensen om. Heel fijn om je verdediging voor te moeten bereiden, terwijl je scriptie evengoed nog afgekeurd kan worden.
De stemming werd er niet beter op.

Gisteravond hoorde ik regelmatig een grote zucht uit haar hoek komen. "Mam, ik ben nog zenuwachtiger dan de vorige keer!"

En dus toog ze vanochtend om 11 uur naar school. En ik wachtte hier thuis, in de wetenschap dat ze om 12.00 aan de beurt was (op wat voor wijze dan ook).
Een vriendin zegt dan: je kon een ei in m'n kont gaarkoken! Zjustem, dat beschrijft het heel aardig  ;)

Maar toen belde ze om 12.50! En ze is geslaagd, met een mager cijfertje weliswaar, maar dat kan niks meer schelen!! Want ze heeft het toch maar mooi gehaald en ik ben gewoon alleen maar zooooooo blij en knetter-trots op haar!!
Ik had haast geen steiger meer nodig om de dakkapel te schilderen: ik zweefde gewoon!


Een gediplomeerd Sociaal Pedagogisch Hulpverlener in Da House  :)