Translate

woensdag 22 mei 2013

Er gebeurt daar niks...

Dat was tenminste de opmerking die onlangs één (jawel, ik heb er meerdere ;))  van mijn bloglezers fijntjes maakte.
Te oordelen naar het aantal updates, gebeurt er inderdaad vrij weinig.

Maar in de afgelopen twee-en een halve week heb ik nou niet direct stil gezeten....

We gingen natuurlijk hard aan de slag in ons -toekomstige-  slaapparadijs, dat snap je. Maar omdat het vakantie was schoten we toch niet zo hard op als ik had gehoopt/gewenst/verwacht.
Dat komt zo:

we moesten weleens hierheen






om spullen uit te zoeken. En geloof me, het is beslist niet mijn favo uitstapje, want het vreet tijd. Helaas weet elke klussert, dat je er niet aan ontkomt *zucht*.

Om het gezellig te houden, wisselden we het af met een uitstapje naar hiero:




alwaar we een genoeglijk dagje doorbrachten, met Zus, Zwager en Kiddies. Het is inmiddels ons heleboelste bezoek, maar het gaat nooit vervelen! En op een enkele stortbui na hadden we heel behoorlijk weer.

Na zo'n heftige dag (5 uur heen rijden - 12 uur parkzwalken - 5 uur terugrijden!) zijn we dan altijd een beetje brak, maar we gingen de dag erna toch nog een paar uurtjes aan de klus.
Dat was inmiddels Hemelvaartdonderdag en er schoten nog twee dagen over om flink aan te pakken. Dacht ik.




Ware het niet dat deze hiero


had bedacht om mij zéér romantisch te ontvoeren vanwege onze trouwdag.
Gezellig een middag op stap plús een overnachting.

Túúúúúrlijk, is hastikke-knetter-lieveschatterig romantisch.  Maar ik was een heel klein ietstepietsies overdonderd. Vooral omdat me werd gemeld dat ik binnen een half uur klaar moest staan met een tasje met nachtspullies. Wháááááááááá!!!!!

Wat moet ik dan aan? vroeg ik Schoonzus die in het complot en op de koffie zat. Nou, gewoon, iets leuks.
Tja, hoe leuk is dat, als al je kleren in dozen en tassen staan verstopt vanwege een zekere verbouwing?? Ik heb géén leuks!
Tuurlijk, er werd een oplossing gevonden en tuurlijk, het werd hartstikke leuk!
Kijk maar eens eventjes waar we uiteindelijk naar toe gingen........






momentje, ik zoom effe in








Jawel, het SS Rotterdam! 


Maar ik had toch echt wel een Titanic-gevoel  :)
éch-wel!



Onze luxe hut, met uitzicht over de boeg.  Ja dûhûh, dit is natuurlijk het uitzicht over ons luxe-bed




En achter deze drie patrijspoorten sliepen wij. 



We kregen een geweldig leuke rondleiding over het schip, wuifden een groot cruiseschip uit, dat vanaf Hotel NewYork vertrok en zagen nog net even een sprankje zon (het enige van die dag).



Nou? Wat zei ik? Het was net Titanic mensen. Ik wilde nog even elegant aan de reling gaan hangen, maar het was net een ietsje te koud. Anders had ik het meteen gedaan hoor!

We dineerden in stijl, sliepen deftig en ontbeten ons ongans bij het ginormische buffet. 



Tja, en zie dan de andere dag maar weer eens in de klus-modus te schieten. Was overigens maar één dagje, want 's zondags gingen we even koffie drinken bij Moedertje vanwege moederdag en vervolgens reed ik met Vriendin en Schoonzus naar SprangCapelle voor een workshop van Finnabair. 

Een vreselijke leuke, aardige Poolse dame (Anna HeleOnuitspreekbareAchternaam) die ons de hele middag het zweet op de rug liet werken met haar mixedmedia technieken. 
We maakten de kaftjes voor een journal:


en hadden het helemaal naar ons zin!
Met handen vol verf en lijm, een tas vol leuke spulletjes en een zak inspiratie togen we weer huiswaarts.
Alle lof overigens voor het team van de Scrapheap, die alles weer uitstekend geregeld en verzorgd hadden.

En toen was het weer maandag. En ging Manlief weer aan het werk. En lagen er nog andere klusjes dan Klussen. Zoals een kudde was, een Zeer Zwaar Veronachtzaamd HuisHouden, lege voorraadkasten en wat verenigingswerkjes.
Er hoefden maar 13 Spaanse jurkjes van sliertenstrookjes te worden voorzien

eitje!



Toch is ondertussen de stand van zaken wel hoopgevend hoor  ;)

Er is gebouwd, gewit, geplafondplaatplaatst, geverfd, behangen, laminaat gelegd. Dus er zit schot in. 
Want vorige keer waren we nog hier...



en nu zijn we al hier....



En het ziet het er behangen/gelaminaat zó uit.



Nog één tripje naar hiero


om DE nieuwe linnenkast aan te schaffen. En dan kan er hopelijk binnenkort ingeruimd gaan worden. Want na drie weken hetzelfde tenue, ben ik wel  toe aan wat anders. 



Maar nee, inderdaad, er gebeurt hier verder niks. Niks bloggenswaardigs tenminste  ;)