Translate

donderdag 9 januari 2014

Ik ben er nog niet zo van onder de indruk...

...van de prestaties van 2014 tot zover.

Manlief tobt al sinds Nieuwjaarsdag met een akelige hoest en koorts. Een bezoekje aan de huisarts bevestigde de vermoedens dat het 'niet goed zat': longontsteking.
Hij kreeg een kuurtje mee en de mededeling dat het binnen 2 dagen moest verbeteren.

De koorts is inderdaad gezakt, maar de ferme blaf is gebleven. Wat heet: hij geeft op zijn best een natuurgetrouwe imitatie van een zeekoe! Of misschien is dat in zijn geval dan een zeeSTIER? vroeg Schoonzus zich af.
Het is dat het zielig is, maar anders zouden we hem gewoon uitlachen om de vreselijke geluiden die hij maakt.
Maar gelukkig zijn wij niet zo onaardig............
Ik zag overigens wel overeenkomsten met deze reclame




Ondertussen slaapt hij er slecht van en bivakkeert regelmatig in de nachtelijke uurtjes op de bank. Om 's morgens als ik eruit ga met mij van plek te wisselen en in bed nog een paar uurtjes verder te dommelen. We lijken wel een 'nachtdienst-stel', superromantisch hoor!

Oudste is ook al een paar dagen niet lekker: hoofdpijn, keelpijn, spierpijn en hoest. Gisteravond gaf ze samen met haar vader een geweldig blafconcert, wat ik - al in bed liggend- door de slaapkamervloer heen tot op de spetter letter kon volgen.
De buurvrouw zal wel denken....
dat die zeehondencrèche in Zuid-Holland al geopend is!

En om het plaatje compleet te maken ging ik gisteren zelf gestrekt met een migraine-aanval. En dan bedoel ik zo eentje FULL FORCE! Dat je zo misselijk bent dat het ontbijt van ellende niet weet of het er aan het begin of aan het einde van het spijsverteringsstelsel eruit wil vliegen. (Om het maar eens netjes uit te drukken ;)). Waarbij je hersenpan te klein lijkt voor de inhoud en je hersenen zich bonkend een uitgang proberen te banen.
Zo'n aanval waarbij ik dan nog het meeste last heb van beweging. Gaan liggen dus en vooral NIET MEER BEWEGEN!! Dus joeg vroeg ik Manlief vriendelijk weer uit bed , omdat dat zo stond te schudden tijdens zijn hoestbuien, dat ik er kotsmisselijk van werd.
Hij zuchtend weer op de bank en ik terug in bed met de gordijnen dicht.
 Binnenkort komen ze vast controleren of we niet dood achter de voordeur liggen, want ik geloof dat die dingen in heel 2014 nog niet ópen zijn geweest!

Gelukkig kost die migraine me maar een dag en dan is het leed weer even geleden. Geen idee voor hoelang, het komt en gaat zo ontzettend grillig, dat er geen voorspellings-touw aan vast is te knopen. Ik geef die achterlijke overgangshormonen maar voorlopig de schuld.
Maar het geplande sauna-bezoek voor vandaag liet ik dan toch maar schieten. Dat durfde ik niet aan, aangezien dat in het verleden al eens aanleiding is geweest voor een migraine-uitbarsting.

Jongste voelt zich ook al niet fit, maar sleept zich moedeloos door een tentamenweek. ZEER belangrijk en vooral niet-te-missen omdat in dit examenjaar alle cijfers meetellen voor de eindlijst. En ze wilde dit profiel en niveau zelf heel graag, maar ze krijgt het beslist niet cadeau!
Vandaag buigt ze zich over Economie, niet haar sterkste vak. Volgens de docent wiskunde helpt het om pannenkoeken te eten de avond vóór zulke tentamens. Toen ik voorstelde om die dan maar te bakken (tot grotere culinaire prestaties was ik eerlijk gezegd ook niet in staat gisteravond), antwoordde ze liefjes dat we dan wel een HELE WEEK pannenkoeken konden eten.

Hm, tja. We begonnen met één avond.

Zo kwakkelen we gezamenlijk een beetje het nieuwe jaar in. Zoals ik al zei, ik ben er nog niet van onder de indruk. En ik had zo'n zin in tweeduizendveertien, gewoon omdat het zoveel beter klinkt dan dertien.
En we hadden nog wel zo nadrukkelijk iedereen een gelukkig én vooral gezond nieuwjaar gewenst. Pfffft, het zou wat!

Zou de verjaardag van Middelste morgen dan misschien een omslagpunt zijn?
Ik ga er maar eens een paar goeie (chocolade)taarten op bakken: daar word je misschien niet gezonder van, maar toch zeker een stuk gelukkiger!